Schouder Doerak

Eind november vorig jaar kreeg Doerak een klap van Polly op zijn schouder. Een zwaar gekneusde schouder was het gevolg. Het heeft een hele tijd geduurd voordat de ontsteking die in het gewricht zat, verdwenen was. Ale met al is hij drie keer in het gewricht geinjecteerd. Veel stappen aan de hand. het ging steeds beter, maar heel heel langzaam. In draf bleef hij onregelmatig,  de stap en galop ging wel. Het ontstane bindweefsel van de ontstekingen belemmerde de beweging. Op advies van iemand heb ik er een osteopaat bijgehaald. Eind augustus heeft Michael Doerak onder handen genomen. Veel van zijn gewrichten zatten vast, een rib, een heupbeen, zijn nek en rug is losgemaakt en Ik heb rek- en strekoefeningen geleerd voor zijn voorbenen.

 Al de volgende dag liep Doerak een stuk beter. Het verschil was werkelijk verbazend!Ik doe nu braaf (vrijwel) iedere dag de oefeningen en het is enorm verbeterd. Op de zachte ondergrond is er vrijwel niets meer te zien. Op de harde ondergrond, zo af en toe nog. In de bochten, als hij sterk moet wenden, dan hupt hij even. Echter zowel bij de vaardigheid 2 weken geleden, als bij de rit bij collega menverenging op Schouwen is het niemand opgevallen!!!

Ik ben er echt heel heel heel erg blij mee. Ik had de hoop al bijna opgegeven dat het goed zou komen. Na een half jaar komt Michael weer, dan wordt Doerak nog een keertje behandeld en dan hoop ik dat hij helemaal goed is en dat we weer kunnen starten.

Strand

Vorige week zondag was het schitterend weer en zijn we naar  het strand gegaan. Het was laag water en dan is het strand lekker hard. De pony;s hadden er zin in en zetten er meteen een flink drafje in. Heerlijk, de zon tegemoet! Het was even lastig om de echte vloedlijn te bereiken, omdat ik niet met de koets door diep water wil. Het zout vreet alles aan en ik wil geen water in mijn lagers. Juno was voor het eerst op het strand en vond water nog wat griezelig. Doerak duwde hem er doorheen!

Er waren weinig mensen, behalve de zeilschool met hun karretjes en grote zeilen. Dat was nog even spannend, maar meestal houden ze wel rekening met ons. We gaan dan helemaal aan de vloedlijn rijden en zij gaan wat hogerop en dan komen de vliegers niet al te dichtbij. De pony;s keken wel even naar al die grote gekleurde dingen,maar liepen toch braaf door. De zee begrenst natuurlijk ook mooi, daar zullen ze niet zomaar inrennen.

Bijna aan het einde van het strand, nabij de Brouwersdam zijn we eraf gegaan. We rijden dan door een huisjespark, via een fietspad, onderlangs de duinen terug naar Ouddorp. Halverwege was een nieuw stukje  fietspad klaar. Leuk! In plaats van onderlangs de duienen, langs de weilanden, loopt het nu bovenop de duinen. Je kunt dan naar twee kanten uitkijken, de zee en de polder. Het gaat een beetje slingerend, heuvel op en af. Het is al met al misschien maar 1.5 km, maar toch een aanwinst.

 Na ruim 2 uur waren we weer thuis. De pony;s gaan echt steeds leuker lopen. Conrad had ook een filmpje gemaakt van de galop en daarop zie je dat ze mooi als blok bij elkaar blijven lopen. Ik word zelf ook wat zekerder. Alles moet wennen. De mannen moeten echter ook leren om het span te besturen, want na twee uuur heb ik wel zere handen. 

Volgende week maar eens beginnen met ze het mennen te leren!

Eerste vaardigheid

Afgelopen zaterdag onze eerste vaardigheidswedstrijdje gehad met het vierspan. Een onderling wedstrijdje van onze menvereniging, maar voor ons toch spannend. De woensdag ervoor nog les gehad van Peter en dat heeft wel geholpen. De eerste ronde hadden we 3 balletjes en de tweede ronde slechts 1tje. De pony;s liepen super goed, alsof ze  het al jaren deden. We hadden ook aardig wat bekijks, ook waren een paar vrijwilligers van de stichting  komen kijken en dat is altijd leuk.
De foto;s zijn gemaakt door Laura, en jonge meid, maar ze kan al heel leuk fotograferen.
Al met al een leuke ochtend en weer een ervaring rijker. De zak biks die we gewonnen hebben gaat naar de huifbedpaarden, de snoepjes zijn voor onze eigen kanjers.