eerste onderlinge vaardigheid van dit seizoen

De eerste onderlinge vaardigheid van menvereniging "Vier- in Een" is gisteren gehouden. Het leek er even op dat het nog ging sneeuwen, maar op een enkele vlokje na viel dat mee.
Het was ook Conrads debuut met het vierspan in de vaardigheid en het ging prima! Er was een leuke ruime vaardigheid neergezet, prima om te oefenen en dat hebben we dan ook gedaan. Kies een tempo en dan in hetzelfde tempo de poortjes rijden. Klinkt makkelijk, maar is al moeilijk genoeg. Zoals altijd hebben we met de pony;s veel bekijks. Doerak, Joey, Zeus en Juno vonden het ook duidelijk leuk om weer wat te doen. Ze worden dan steeds enthousiaster. Drie rondjes rustig en het laatste rondje mochten ze wat harder..... dan komen echt de oortjes erop! Was leuk om iedereen weer even te zien. Tijdens het wachten op de prijsuitreiking met deze en gene weer even bijgekletst. De eerste en tweede prijs waren voor ons, maar ja, met ons als enige deelnemers bij de vierspannen is dat dan ook geen verrassing ;-)
Deze mooie  foto is gemaakt door Laura Tuk!

wisselend

Nou, gisteren zag ik het even niet meer zitten met Aike. Hij liep zo beroerd. Hij was ook niet te genieten. Het stappen was een drama, alleen maar klieren en dwars doen. Ik werd er zo chagrijnig van. Sinds eind nov ben ik al met dat paard in de weer...... Het weer werkt natuurlijk ook niet mee. Koud en een harde wind. Bah.

Vandaag hadden we een heel ander beeld. Ik was vrij vandaag en had Aike om 7 uur al in de paddock gezet. Ik had vandaag echt zo iets van, "je zoekt het maar uit".  De zon kwam op, de lucht was blauw en geen wind. Boodschappen gedaan en in de tuin bezig geweest. De paarden stonden en lagen lekker in de zon. Aike stond ook heerlijk op te warmen en scharrelde wat in het rond. Om half twee heb ik hem weer op stal gezet. Annefleur kwam op Joey rijden en die hebben we springen geleerd. Was leuk, ging goed en was weer even ouderwets gezellig.
Om 5 uur ben ik nog even met Aike gaan stappen en dat ging zo goed. Niets geen geklier, hij liep als een paashaas. Zelfs het harde erf op en neer geweest. Niets aan de hand. Verbazend, maar ik kreeg er wel weer een fijn gevoel van.
Nu sneeuwt het..... 29 maart en het sneeuwt. Maar goed, eens zal het wel Lente worden.
Morgen een onderlinge vaardigheidswestrijd met de pony;s hier in het dorp. Hopelijk is het in ieder geval droog.

harde wind en sneeuw

Vanochtend trok ik de gordijnen van de slaapkamer op en opnieuw was verdorie alles wit. Weer die witte rommel, de zoveelste keer deze winter.....
Bovendien ook nog een harde koude oostenwind. Getver en ik wil zo graag weer eens met de pony;s gaan trainen.....
De sneeuw bleef gelukkig niet liggen. Aan het begin van de middag toch Aike maar even buiten gezet. Deken om. Maar dat was geen succes. Hij begon woest om zich heen te kijken, rondjes te draaien en toen hij besloot om in de 10 bij 10 m paddock rond te gaan galopperen, heb ik hem meteen bij zijn kuif gepakt en weer op stal gezet. Idioot beest. Stalarrest, tot de wind weg is en de temperatuur weer enigszins normaal is.....
De pony's stonden lekker beschut, flinke berg kuil en dan amuseren ze zich wel. De sneeuw bleef op hun rug liggen, hun vacht is ideaal geïsoleerd!
Net als de andere 15 miljoen Nederlanders, vraag ik me ook af : Wordt het ooit nog lente?"

even overleggen.....

Aike loopt nu een week op de nieuwe ijzers. Op de zachte ondergrond gaat dat goed, dan loopt hij als een tierelier en kan ik hem amper bijhouden, maar op de harde ondergrond loopt hij tamelijk beroerd. Slechter dan zonder ijzers. Hij probeert zijn voet eerst op de toon neer te zetten en dan pas zijn voet plat op de grond te doen. Het lijkt dan net alsof hij een bal onder zijn ijzer heeft. Vandaag had ik hem een klein beetje pijnstiller gegeven en dat hielp wel een stuk.
Toch maar even vandaag met Antoon van Nassau gebeld, de smid.
Nadat wij vorige week weggegaan zijn bij Antoon, heeft Antoon meteen Hans de dierenarts gebeld. Antoon heeft uitgelegd wat hij heeft gedaan en waarom en Hans was  het er helemaal mee eens. Na aanleiding van mijn verhaal is er vandaag weer contact geweest tussen beide en we zijn nog steeds op de goede weg. Aike moet steil staan, de gewrichtsbanden zijn tijdens de operatie aan de kant geschoven en die moeten nu weer terug in hun oude stand. Dat doet pijn. De steile stand is nodig om het gewricht te ontlasten en het bot goed aan elkaar te laten groeien. Ik moet inderdaad op de zachte ondergrond met hem lopen, maar ook af en toe op het harde, zodat de banden worden opgerekt. Beetje pijnstiller is prima. Dat helpt.
Halverwege volgende week heb ik weer contact met ze. Ik vind het wel een heel fijn gevoel, dat smid en dierenarts goed contact met elkaar hebben en meekijken. Een hele geruststelling! Ik heb geboft met beide!

Aike heeft ijzers gekregen

Begin deze week Antoon van Nassau gebeld. Ik denk dat hij en zijn broer Rob een van de beste hoefsmeden (misschien wel de beste...) van Nederland zijn. Met name Antoon heb ik al een paar keer eerder ontmoet. De broers zijn er overigens ook de reden van dat Aike nog leeft. De dierenkliniek waar Aike drie jaar geleden behandeld werd voor de ontstekingen, wilde hem in laten slapen. Antoon en Rob zag gelukkig in dat dat niet nodig was en stelde vervolgens de juiste diagnose.
Antoon heb ik door de telefoon het verhaal uitgelegd en via mail de foto;s en wat andere info opgestuurd. Hij herinnerde ons nog en wilde graag het paard terug zien en beslag voor hem maken.
Vanochtend Aike weer op de auto gezet en richting Oud Gastel gereden.

Het is altijd een plezier deze man te zien werken. Zoveel kennis, hij legt zijn hele hart en ziel in zijn beroep en weet er ongelooflijk veel van. Terwijl hij aan het bekappen en beslaan was, zag je Aikes voeten opknappen. Ondertussen gediscussieerd over Aikes situatie. Weer heel wat wijzer geworden. Na anderhalf uur zaten er mooie brede rollende ijzers onder Aik's voorvoeten. Enigszins onwennig en voorzichtig zijn we teruggelopen naar de vrachtwagen. De stand van zijn benen is door het bekappen en de ijzers veranderd en daar moet hij even aanwennen. Dit ijzer moet Aike helpen om makkelijker af te rollen en recht te blijven. De draagkracht is tevens vergroot om het kroongewricht tijdens het verdere proces te ontlasten. Antoon was heel positief over het geheel en gaat Aike gedurende de rest van het revalidatieproces behandelen. Een betere kunnen we ons niet wensen! Weer een stapje verder in het revalidatieproces!
Morgen zal ik wat foto;s maken. Het was vandaag zulk rotweer.....waar blijft die lente.....
PS, op www.hoofcare.nl bij "hoefschoenen, kwelling of noodzaak" staat Aike's verhaal.

Aike in paddock

Vandaag een stukje van de bak afgezet voor Aike. Gelukkig regende het niet al te hard. Maar meteen een stevige afscheiding gemaakt met een flink stuk ertussen, zodat hij niet met de pony's en Bear kan gaan klieren. Misschien niet zo sociaal voor hem, maar ik wil niet het risico lopen dat ze met hun gespeel een stuk draad meenemen en dat Aike helemaal los komt.
Hij heeft eventjes staan bokken, maar gelukkig op de plaats, hij is wel zo wijs, dat hij niet raar gaat doen. Natuurlijk lekker gerold en wat geknabbeld aan het fluitekruid dat al omhoog schiet! Na een uurtje is hij weer op stal gegaan. Langzaam bouwen we dit nu uit tot de hele dag. Vanaf morgen gaan we ook stappen.

Goed nieuws: Aike's revalidatieprogramma mag starten

 Vandaag was het ongeveer drie maanden geleden dat Aike geopereerd is, dus tijd voor de controle. Gelukkig, want met het mooie weer van de laatste dagen werd Aike de stal ook wel zat. Hij wilde echt naar buiten. Die twee minuten stappen per dag zette namelijk ook geen zoden aan de dijk.

 

Om 2 uur waren we op de Bosdreef. Onder het toeziend oog van dierenarts Hans en zijn 3 assistenten (dierenarten in opleiding) liep Aike netjes de auto af. Een kritiek moment want hij wil het laatste stukje nog wel eens springen..... Gelukkig nu niet. Ze hebben daar een lang recht verhard pad, waar we moesten stappen. Zijn stap is echt goed geworden. Gewoon 100% goed. Alleen bij het kort linksom draaien zie je af en toe nog een hapering. Dit was een goede start. Toen moesten we draven. Ik was verrast, want dat was tot nu toe absoluut verboden....... Op mijn "draaaaffff" draafde Aike inderdaad weg en met een flinke gang ook nog. Ik moest zelf nog flink meerennen. Hij was niet rad, maar liep wel met grote evengrote passen, ook afrollend. Hij hinkte niet meer! Voor de operatie wilde hij echt niet meer draven. Hij bleef nu ook gewoon draven,  het hele pad op en neer! Daarna zijn we de manege ingegaan en hebben we op de zachte manegebodem ook gedraafd. Dit ging nog beter. Hij wilde op een bepaald moment zelfs weggaloperen.... Ik was al super blij met dit resultaat en dat pas na drie maanden!!! Daarna zijn er uiteraard nog foto's gemaakt en deze gaven ook aan dat alles nog op de goede weg is. Alles schroeven zaten nog goed op hun plaats en er zijn geen botwoekerings reacties opgetreden

 

Aike mag nu in een paddock van 10 bij 10 meter lopen, Lekker de hele dag weer naar buiten. Deze gaan we dit weekend maken, naast de andere paarden/pony's. Ook gaan we stappen. We beginnen met tweemaal per dag 5-10 minuten en voeren dit op tot 15-20 minuten. Over twee maanden komt daar een kort licht drafje bij. Over drie maanden weer op controle. Hoe ik dat stappen moet doen, moet ik nog bekijken, aangezien ik weer aan het werk ben. Dat wordt 's ochtends nog eerder op......

 

Om het stappen te ondersteunen krijgt hij aangepast beslag. Zodat hij aan de voorkant en de zijkanten beter kan afrollen, en een zooltje voor wat demping. Dit alles om het kroongewricht zo weinig mogelijk te belasten. Ik denk dat ik daar de broers van Nassau voor bel.

 

Het bot moet nu sterker worden en moet calcium opnemen. Normaal gesproken zit dit voldoende in de voeding. Angezien Aik niets doet en dus weinig brok krijgt, gaat hij extra calcium/fosfor krijgen. He teveel gaat toch via de nieren eruit, dus dat kan ook geen kwaad.

 

Kortom, we zijn na ruim anderhalf uur weer helemaal blij richting huis gegaan, dit is een flinke opsteker. Ik heb er niet op durven hopen, maar krijg er toch steeds meer vertrouwen in, dat we aan het eind van het jaar inderdaad weer met het tweespan richting strand kunnen!

Bedankt voor het duimen allemaal, ik ben er van overtuigd dat het geholpen heeft. Kus voor jullie allemaal!!!!

wordt vervolgd.......