indoor twee span

Begin november hadden we een indoor marathon bij Stal de Ronde. Juno had echter de dag ervoor een gat in zijn kop opgelopen en stond met hoofdpijn en  een dik gezicht op stal. Die meenemen was geen optie. Dus maar met 2 pony's vertrokken. Parkeren daar was, zoals gewoonlijk een ramp, maar we konden de vrachtwagen kwijt in de polder op circa 1 km afstand.
Het was raar weer, zonnetje en dan een paar minuten later een vreselijke hagelbui! Toen bleek wel het voordeel van maar twee pony's meenemen, we konden in de vrachtwagen optuigen! De bui toch maar even afgewacht en vervolgens naar de manege gedraafd. Nu weer met een lekker zonnetje erbij. Gelukkig hebben we het tijden het losrijden en wachten wel droog gehouden.

Het is daar altijd wel gezellig en gemoedelijk. Ik geloof dat ik wel een keer of drie gehoord heb: " he, Nien, je bent er een paar kwijt, zullen we even helpen zoeken...".
Het was geen moeilijk parcours om te onthouden en ook met veel lange lijnen, dus je kon flink doorrijden. Dat werd ook gedaan door de vele deelnemers, want het was een selectiewedstrijd voor de kampioenschappen.

Zeus en Joey lopen altijd voorop en zijn dus moeilijker te corrigeren, omdat ze voor mij "ver weg" staan. In het tweespan kan ik ze makkelijker corrigeren en was dit voor hun een leuke oefening. Joey vindt het vaak nog wel moeilijk om de goede kant op in te buigen, maar zo langzamerhand gaat dat steeds beter. Ik kon hem nu met de zweep wat aanwijzingen geven. Na de ritten, de pony's snel weer naar de vrachtwagen gedraafd. Met de vrachtwagen teruggereden en met de familie Bakelaar nog wat gedronken en nagepraat. Conrad en Annefleur hadden filmpjes gemaakt, van ons een ook van de andere deelnemers. Dat was leuk, daar ik zelf bijna nooit de anderen zie rijden, en mezelf natuurlijk al helemaal nooit (waarom kijk ik eigenlijk altijd zo raar?? ;-)  )

We waren twee keer foutloos en de tweede ronde was ruim 10
seconde sneller dan de eerste ronde. Het eerste rondje ben ik altijd wat voorzichtig.
Ergens in de middenmoot geëindigd.

snoeien

Voor gisteren had ik een aantal vrienden en familie uitgenodigd. Er moest hoog nodig gesnoeid worden. In de bijna 20 jaar dat we hier nu wonen is het steeds groener geworden en zijn de bomen en struiken steeds dichter geworden. Tijd voor rigoureus snoeien dus. Bovendien hebben we twee maanden geleden een mooie hakselaar voor achter de trekker gekocht, die staat er niet voor niets.

Deze eerste keer stond het stuk tussen de stallen en de paddocks op het programma. de elzenhaag moest om en de beide ligusterhagen die daar staan met een paar oude, half dode fruitbomen moesten er ook uit.
De rand met bramen langs de schurveling moest ook flink worden uitgedund. Ook daar stonden een paar dode bomen en wat spul dat flink was gaan woekeren. De volgende keer komt het stuk daarna aan bod, maar eerst dit.....


Zelf was ik al voor dag en douw opgestaan op de paarden naar de wei te brengen, dan zijn die uit de weg. Alleen Aike, Bear en Joey bleven bij huis. Die vinden er niets meer aan om naar de wei te gaan. Die staan liever thuis met een lekker plakje kuil!

Om half negen kwam er een smsje: "zal ik vlaaien meenemen?" Goed idee, daar Remco en Annemiek in Limburg wonen....

Sandra en Hessel waren de eerste en gingen meteen aan de slag. Kort daarop kwamen Jan, Mia en Nick. Een heel rijtje elzen was al om, toen Remco en Annemiek kwamen, tijd voor koffie met vlaai!
Heerlijk, kruisbessen-schuimvlaai, mijn favoriete. Maar ook de pepernotenvlaai en de rijstevlaai waren erg goed Ik heb ze allemaal geproefd ;-)  )
Nick en Hessel hebben zich ontpopt als een echt hakselaars, Mia heeft in alle rust een enorme berg takken naar het midden van de wei gesleept (die zijn te klein voor de hakselen, maar worden tzt verbrand). Sandra ging het gevecht aan met de bramen, Onno, Remco en Jan zijn met de elektrische zagen de elzen/ligusters te lijf gegaan en Annemiek heeft tussen het takken slepen door de catering verzorgd. Hans, tot slot heeft een leuk filmpje gemaakt. De foto's zijn van Hessel.
Het weer was ons gunstig gezind, een stralende blauwe dag met een heerlijk zonnetje en geen wind. Het was gewoon warm!  Tegen vieren was het werk gedaan en had ik opeens een berg ruimte gekregen. De snippers hebben de toegang tot de wei opgehoogd, zodat het daar niet meer blubberig is en de takken die verbrand gaan worden liggen op een mooie hoge stapel in de wei. Die kunnen daar een paar maanden indrogen en dan steken we de boel aan. De familie van Strijen ging weer op huis aan (languit op de bank!), de anderen zijn nog blijven eten. Broodjes hamburgers met sla en een ijsje na. Rond achten was iedereen weer vertrokken en konden wij languit op de bank. Heerlijk en gezellig zo'n dagje! Wat kun je met een groepje mensen toch een werk verzetten! Na de feestdagen komt er weer zo'n dagje.........

Juno gat in zijn hoofd

Verdorie, kom ik vanochtend in de pony stal, staat daar Juno met een gat in zijn kop. Zijn halve hoofd onder het bloed. Hij heeft waarschijnlijk met zijn hoofd tegen een balk geslagen. Bij nadere inspectie bleek het een flinke snee te zijn met een diepe put. Net boven zijn oog. De dierenarts maar gebeld, want dit moest duidelijk gehecht worden. Als mijn dieren iets hebben, is het altijd op zaterdag of zondag. Ze staan nooit op donderdagochtend met een gat in hun hoofd op met koliek, nee altijd in het weekend......
Maar goed, de dierenarts kwam en hij heeft het keurig gehecht. Juno daarna op de weide gezet, hopend dat het niet dik zou worden, maar toen ik hem aan het einde van de middag op ging halen, stond daar een wat zielig kijkend pony met een hele dikke kop.  Hij ziet er werkelijk niet uit.
Hij staat nu weer op stal en staat rustig te eten. Beetje down is hij, niet zo alert als anders, dus hij heeft er duidelijk last van.
Het vervelende is dat we morgen een indoorwedstrijdje hebben. Hopelijk is de zwelling morgen een heel stuk minder, anders neem ik hem niet mee. Dan ga ik alleen met de voorpony;s en rijden we tweespan. Zou wel jammer zijn, maar het is niet anders.