Vanochtend om half zeven opgestaan. Dat is 20 minuten uitgeslapen! Na het eten, alle paarden en pony's naar de wei gebracht, zodat alleen Joey nog thuis liep. Ik moest namelijk met de paddocks aan de gang. Veel paaltjes waren stuk, tijdelijk vervangen door een plastic schrikdraadpaaltje. Maar dat is niet stevig en bovendien geen gezicht. Dus, schrikdraadspulletjes bijeen gezocht. Palen gehaald, grondboor erbij en aan de slag. Om half 11 was ik al een heel eind. Maar ik begon mijn rug te voelen, dus even stoppen. Even naar het dorp: rondje markt gedaan. Normaal werk ik op dinsdag, maar ik vind het altijd wel leuk om even over de markt te lopen.
Daarna de volgende paddock afgemaakt. Alle paddocks en het weiland bij huis ligt er nu weer strak bij.
Broodje gegeten en aan het begin van de middag naar Angelique. Zij knipt mijn haar en ondertussen kletsen we gezellig bij.
Na het knippen de rest van de tuin beetgepakt. Eerst een rijtje hortensia's gepland. Van die mooie ouderwetse grote bollen. Ook alle violen in de bakken weggegooid en vervangen door nog wat zomerbloeiers. Veel onkruid getrokken en tot slot de gifspuit gepakt en het stuk achter de vijver gespoten. Vorige week trouwens een nieuwe gifspuit gekocht. Ik ben zo blij met dat ding! Had ik jaren eerder moeten kopen. Ik had zo'n kleine spuit, die je met de hand op druk moet pompen. Je pompt je gek en staat steeds gebukt. Nu heb ik er eentje die ik op mijn rug kan doen, als een rugzak zeg maar. Makkelijk op druk te brengen en een lang spuitstuk. Niets geen gebuk meer. Heerlijk ding!
Overigens toen we hier kwamen wonen, toen waren we jong en vol met plannen. Ik besloot om ongedierte en onkruid biologisch en met de hand te bestrijden. Zo heb ik 3 jaar lang, verschillende keren per jaar, de fruitbomen met groene zeep besproeid. Achteraf gezien, compleet idioot natuurlijk. Geen kers geoogst, geen gave appel gezien, alleen heel veel werk gehad. Gelukkig heb ik daarna het licht gezien, genaamd "round up".
Toen nog twee jonge kanaries geringd. De aardige mevrouw van de kleine dierenwinkel in Stellendam had me uitgelegd hoe dat moest. Eerst met een netje de jonge vogels uit de lucht gemept en het ringen was inderdaad een fluitje van een cent. Of ze het nu zo leuk vinden.... ik weet het niet, maar het zal wel wennen voor ze. Ik heb overigens nog drie jonge kanaries in het nest zitten, nog een weekje dan zullen die ook wel uitvliegen. Heb ik het trouwens al gehad over de kanaries? Toen het laatste konijn dood ging, heeft Onno het grote konijnenhok omgebouwd tot volière. Dit om kanarie Pieteko, ooit achtergelaten bij ons door mijn broer, een betere behuizing te geven. Bovendien hing Pieteco in de keuken en het is een vreselijke rommelkont.
Pieteco en zijn vrouwtje vonden we niet terug in het grote hok, dus naar die aardige mevrouw in Stellendam om nog een handvol kanaries en wat mini-kwarteltjes te halen. Ik moet zeggen, het is leuk spul. Die vogeltjes zijn erg gezellig, vol leven, ik kan ze zien vanuit de keuken, ze kwetteren en zingen er vrolijk om los. Leuke beestjes. Lars vindt ze ook erg leuk. Hij kan vol interesse voor het hok zitten kijken. Daarna het dagelijkse ritueel, paarden weer opgehaald, gekookt en tot slot nog Onno en Silke afgezet bij de visafslag voor een flinke wandeling terug naar huis en ik doorgereden naar de dame van de zadel en tuigmaker om Bear zijn hoofdstel op te halen, dat hij kapot getrokken had. Voor een tientje heeft ze het weer in elkaar gestikt. Zal ze ook niet rijk van worden....
Dus al met al, ik werk thuis harder dan op mijn werk ;-)
