Half juli hebben we meegedaan aan de wedstrijd in Vrouwenpolder. Op vrijdagavond kwamen Leanne en Esme de pony's poetsen en invlechten. Toen wij terug kwamen van verkennen, vonden we vier keurig ingevlochten pony's op stal staan. Prachtig, zelf kan ik dat helemaal niet goed en het scheelt toch weer 1-of twee punten in de dressuur.
Op zaterdag was het mooi weer. De dressuur en de vaardigheid gereden met Lizzy achterop. Ging prima. Ondanks dat het voor haar allemaal nieuw was, gedroeg ze zich keurig. Af en toe een beetje schrikkerig, vooral als er een andere aanspanning van achteren een beetje te dicht bij kwam. In de dressuur was Joey nogal afgeleid, omdat de paardenweitjes met allemaal interessante paarden, wel erg dicht langs de ring lagen. Niet onze beste dressuurproef.
Er was veel tijd tussen de vaardigheid en de dressuur, Dan vallen mijn pony's altijd wat in slaap. In de vaardigheid moeten ze dan wakker worden. We rijden dan in de eerste vijf poortjes drie ballen eraf en daarna gaat het in galop foutloos door alle andere poortjes. Al met al toch wel tevreden, met Lizzy in deze nieuwe combinatie. 
Zondag, 's ochtend vroeg goot het van de regen. Niet zo'n klein beetje, maar echt veel regen.... Nu moeten de vierspannen altijd laat in de middag, dus we keken bijna ieder half uur op buienradar. Het zou er om spannen of het nog droog zou worden. In de stromende regen de pony's weer op de vrachtwagen geladen ( de koets stond er gelukkig nog in) en weer naar Vrouwenpolder gereden. Het grasveld waar we eigenlijk moesten parkeren was onbegaanbaar, een grote moddervlakte, daar gingen we echt niet op. Gelukkig vonden we achterop het terrein nog een plekje op een verhard stukje. Terwijl we de pony's van de wagen haalden, werd het droog!!! Wat een geluk.
Lizzy was thuisgebleven. Zij heeft nog niet genoeg conditie, dus Storm weer achterop. De coördinatie rondom de start was rommelig, eigenlijk was de organisatie op zondag allemaal wat rommelig. Maar goed, dat mocht de pret niet bederven. Tijdens het wegtraject kwamen we Wim Vos nog tegen, op de fiets, mijn oude meninstructeur, ver in de tachtig en op weg naar de wedstrijd om te kijken. Ik hoop dat ik op die leeftijd nog zo vitaal ben.
De hindernissen gingen prima. Zelfs vol door de waterbak. Daar verliezen we niet veel meer op. Dat geeft gewoon nu zo'n goed gevoel.
Nog een prijs gewonnen ook, een vrijkaartje voor "Paard en Koets", een mosselpan en een soort van schoonmaakdweil. beetje vreemde prijs, maar wel leuk.
,.
Tevreden hebben we alles weer ingeladen. Alles zat dik onder de modder, pony's tuigen, koets, onze kleding, maar goed, dat zien we thuis dan wel weer......
