Texel september2019

In september wordt er op Texel altijd een menwedstrijd gehouden. Tot twee jaar geleden gingen we daar naar toe, maar het was nooit mijn wedstrijd. Ik reed daar altijd beroerd. Poortje 9 in plaats van poortje 6, dat soort stomme dingen. Tijdens onze 2e week vakantie stelde Onno voor om toch de 3e week naar Texel te gaan en de pony's mee te nemen. De weersvoorspellingen waren goed, dus vooruit maar.

Op maandag alles weer ingepakt en met volle camper er trailers naar Texel. Op ons "bekende" adres, de camper geïnstalleerd op de camping en de pony's in de wei. Het weerzien tussen mijn nicht en "haar" hond Piper is altijd leuk. De hond is helemaal dol!
Paar leuke ritten gemaakt, nicht mee en ondertussen bijgekletst. Prima weer, behalve woensdag, toen was het echt regen en harde wind, echt eilands weer!



Op vrijdag kwamen Conrad en zijn vrouw voor een weekje Texel en om uiteraard te groomen. Zaterdag reden we de dressuur en vaardigheid met mijn nicht voor de gelegenheid achterop. Onno ging rondje Texel fietsen.
Dressuur ging erg goed. De pony;s liepen heel constant en ontspannen. Natuurlijk wel wat foutjes, Zeus springt tijdens de uitgestrekte draf vaak aan in galop en Juno blijft wat dribbelen tijdens het stappen. Dat kost veel punten, maar goed......ik was heel tevreden.

Tijdens de vaardigheid van de vorige wedstrijd liet Zeus me zitten door er een potje van te maken. Nu van te voren maar een stevig functionerings-gesprek met hem gevoerd en dat hielp. Hij ging als vanouds bij het zien van het kegelparcours in zijn verzameld galopje en liet zich fijn sturen. Alle ballen bleven liggen, slechts een beetje tijdsoverschrijding. En zo stonden we aan het einde van de zaterdag in de Z-rubriek opeens 1e van de 3!
Het weer was fantastisch. 20 graden, een zonnetje een briesje, droog. Beter weer om een marathon te rijden kun je je niet wensen.
Op zondag kwamen mijn grootste fans, mijn oom en tante ook! Mijn tante uiteraard met de nodige versnapperingen (altijd lekker). Met zoveel extra handen gaat het inspannen ontspannen en makkelijk. Jammer was dat we 40 minuten vertraging kregen bij de start, maar ja.....
Eenmaal op het wegtraject gaat het allemaal best snel. Het wegtraject, 8 km, door de bossen, lopen de pony's makkelijk uit. Zelfs Garcon was ontspannen en kwam met een lage hartslag en ademhaling bij de veterinair binnen.
De hindernissen waren zo opgesteld dat de kijkers makkelijk van de een naar de andere konden, terwijl wij het traject reden. Zo konden ze alles goed volgen. Mijn oom heeft alles gefilmd, wat achteraf altijd leuk is om terug te kijken.
De hindernissen gingen zo fijn, Garcon liep alsof hij al jaren meeliep in plaats van de eerste keer. Wat een fijne pony is dat! Een stuurfoutje van mij deed een balletje vallen en dat koste me de eerste plaats. Maar met overall 2 plaats met minder dan 1 punt van de nr 1 en twee winstpunten, kon mijn dag niet meer stuk! Gisteren stond er ook nog een leuk stuk in de Texelse Courant met een foto van ons erbij!

Na de wedstrijd waren er ook weer veel handen om uit te spannen en alles in te laden om weer richting Ouddorp te gaan. Vlak voor donker waren we thuis. Fijn om de andere pony's en Aike weer te zien en in mijn eigen bed te slapen.
Dag Texel, tot de volgende keer!

weekje Veluwe

Al bijna 25 jaar komen we op vakantiepark Caitwickerzand. Midden op de Veluwe, kleinschalig, aardige mensen, heerlijke rustige locatie. Onze camper op een veldje en de pony's in de weide. Je rijdt zo van het terrein het bos in. Je hoeft geen weg over te steken. Afgelopen week waren we daar weer. De heide was prachtig paars. Het was wel warm, 30 graden, vrijwel de hele week. Gelukkig viel er wel een buitje zodat het er niet zo stoffig was en de zandpaden niet al te zacht.
Garcon was voor de eerste keer mee en die vond het prima. Gezellig met Juno en Zeus in de weide en Joey ernaast. Ging prima. 's ochtends vroeg gereden, zodat het nog niet al te warm was.
Mijn oom en tante zijn nog een dagje gekomen. Leuke rit gemaakt over de Veluwe en daarna hapje gegeten. Altijd gezellig.
Ook nog "de toerist" uitgehangen. Twee oude watermolens bekeken, oude kasteeltje en een bezoek gebracht aan de Veluwe Stoomtrein Maatschappij. Tjonge wat hadden ze daar veel mooie en grote stoomtreinen. Altijd machtig om te zien! Onno had ook zijn drone meegenomen. Dus tijdens het wandelen met de honden op de heide, ook filmpjes van boven gemaakt. Grappig ding, die drone.
Pieper en Silke vinden het leuk om op de voorstoelen te zitten. Daardoor ben ik gedwongen om op de bank te zitten. Maar ach, dat zit ook prima en je moet je plaats weten nietwaar ;-)
Wat ons altijd weer opvalt, is hoeveel schade de zwijnen maken langs de paden. Die beesten woelen vrijwel alles om. Langs de camping loopt langs de bosrand een groot veld, waar graszoden en andere gewassen op gekweekt worden. In 1 nacht, was de hele rand compleet verwoest. Zo zonde. Ze zoeken (denk ik) wortels of zo, wat het gewas op zich laten ze met rust.

Tijdens de rit met mijn oom en tante kwamen we langs een pad waar vrijwel altijd herten staan en zowaar, ook dit keer, stonden er drie. Flinke grote herten. Ze stonden naar ons te kijken, of naar de pony's denk ik, zodat wij ook even naar hen konden kijken. Mooie dieren.