Het houdt maar niet op, wat een rot jaar. Wat een ROT jaar!!
Afgelopen woensdag opnieuw met Aike naar de kliniek gegaan en hem opnieuw daar achter moeten laten.
Door het cortison medicijn gebruik is hij bevangen geraakt aan zijn rechtervoor voet. Heel dat f..internet staat vol met bevangenheid door suikers, niet te lang op de weide, te dikke pony's en weet ik het al wat meer. Maar nergens lees je iets over bevangenheid door cortison gebruik. Ja, ergens op een Amerikaanse site vond ik uiteindelijk iets. Terwijl het dus vaak voorkomt!
Ze moesten Aike wel cortisonen geven voor zijn ontstoken darmen, omdat hij er anders ook niet meer was geweest. Soms moet je kiezen tussen de cholera en de pest zal ik maar zeggen.
Enfin, het leek allemaal niet zo erg, hij had wat last van zijn voet op ongelijke grond, maar stapte er vrolijk op los. Na een weekje ontstekingsremmers (nee, geen bute!) ging het eigenlijk heel goed. Toch besloten om een foto te laten maken van zijn voet, na alles wat er gebeurd is, wilde ik zeker zijn dat alles goed is, voordat we weer zouden gaan stappen. Nou nee, dus, het was helemaal niet goed.
De foto wees uit dat zijn hoefbeen gedraaid en gezakt was. Maar Aike zou Aike niet zijn, als hij daar niet iedereen weer verbaasde. Normaal gesproken loopt een paard niet meer en heeft veel pijn. Aike draafde daar, zonder pijnstillers, de monsterbaan op en neer. Vrijwel helemaal rad.
Er was ook nog (alsof het nog niet genoeg was....) een kleine zweer in zijn hoef.
Omdat hij zo verbazend goed loopt en geen pijn heeft is besloten om de behandeling te starten.
Zijn voet is goed ontsmet en hij staat nu op een soort van steunzolen en met zijn voet helemaal in het verband en deel gips om de boel op zijn plaatst te houden. Het wondje van de ontsteking moet goed dicht en de zool moet wat gaan aandikken. Dan willen ze met een speciaal beslag de voet zo ondersteunen dat het hoefbeen en de hoefwand weer parallel komen, dan hechten de lamellen weer en zal het allemaal genezen. Gaat wel weer een jaartje duren.....
Aanstaande maandag gaan ze het verband verwisselen en als het wondje dan dicht is, mag hij mee naar huis. Iedere 5 of 6 dagen moet ik dan terug voor een verband wissel (ligt eraan hoe lang het verband houd) en dan na 3 of 4 weken kan het beslag eronder.
Ik heb besloten om met hem op en neer te rijden. Verder doen ze daar niets, maar de kosten lopen ook op. In zijn stal en paddock staan, kan hier ook. Ik heb toch vakantie en we gaan nergens heen. Ik had het liever anders gezien, maar we gaan toch proberen om Aike ook hier weer doorheen te krijgen.
Ik hoop alleen dat zijn voet stabiel blijft, dat er nu toch niet nog iets anders geks gaat optreden, want dan vrees ik echt het ergste, maar goed, gelukkig ben ik een positief mens en geloof ik in de kracht van positief denken......
We gaan er weer voor!!
