Ik ben blij dat dit jaar voorbij is. Alhoewel we nog in lockdown zitten en de wereld nog stil staat, hoop ik toch op een beter nieuw jaar.
2020 begon al slecht met Onno die ziek was. Alhoewel we daar niet echt ruchtbaarheid aan gegeven hebben, heeft dat wel een flinke stempel op ons gedrukt. Van gezond naar goed ziek in een fractie van tijd, heeft grote impact.
In januari stierf ook Troy, bijna 33 jaar oud. Hij had de hele dag op de wei gestaan, gewoon gegeten 's avonds, gaat liggen om 11 uur en (met beetje hulp van da) sterft. Een mooie dood voor een fijn paard, maar ik mis hem nog steeds en Black ook!
Zouden we met mijn verjaardag met ons vijven gaan eten, gooit een of ander rotvirus roet in het eten en verandert de wereld. Weg wedstrijdseizoen, weg vakantie, weg leuke dingen, weg samenkomen.... Thuiswerken werd de norm. Gelukkig konden we met mijn bedrijf snel weer door. Kantoren en locaties aangepast, onze medewerkers voorzien van allerlei hygiënische middelen. Het enige dat ik niet mis, is het vele autorijden. Af en toe naar kantoor in de 2e helft van het jaar en zelfs nog een weekje Veluwe met de pony's. Hele week regen gehad. Dat kon er ook nog wel bij.....
Omdat aangeraden werd niet te reizen, bleven de Nederlanders in eigen land en is het in Ouddorp nog nooit zo druk geweest. Werkelijk overal waren toeristen. Het was druk, te vol. Niets aan.
Positief is dat we thuis de ruimte hebben. De tuin is nog nooit zo mooi geweest. Ik kan op mijn gemak de dieren verzorgen, tussendoor rust nemen en dat komt de reuma ten goede. Onno heeft ook weer een leuke baan gevonden en we zijn beiden gezond.
Toch mis ik het uitkijken naar iets. Het lessen bij Piet omdat we een wedstrijd hebben. De vakanties, de daagjes weg naar de dierentuin. Simpele dingen, maar zonder dat wordt het saai en eentonig.
Ik hoop dat de vaccinaties werken en dat we weer terug kunnen naar normaal. Dat normaal er anders uit zal zien dan voorheen, is ook duidelijk. Maar hoe.... we zullen het zien. Welkom 2021!!
