maandag 13 december 2021

Marietje nieuw bazinnetje

We zitten een beetje in zwaar weer en dan moet je keuzes maken. Ik zat er al en tijdje over te denken, om voor een paar pony's een andere tehuis te zoeken, toen er een mevrouw appte die vorig jaar ook al interesse in Marietje had getoond met de vraag of ik haar nog had.....  Een van haar paarden is drie weken geleden plotseling overleden aan koliek en nu stond haar andere paardje alleen. Ze heeft twee jonge kinderen en wilde graag een merrie erbij. We hebben afgelopen week gemend in tweespan. Uiteraard Marietje naast haar broer Garçon en dat ging goed. Om een lang verhaal kort te maken... afgelopen weekend heb ik haar naar haar nieuwe huis gebracht. Ze werd daar enthousiast ontvangen. Mooie stal, mooie weide en het klinkt ook met het andere paardje. Het aparte was, was dat ze heel relaxt was. Ze stapte zo de trailer in, niet hinniken, niets. Daar liep ze ook zo haar nieuwe stal in. Ging meteen staan eten. Niet ronddraaien, of hinniken. Gewoon heel rustig, alsof ze het allemaal wel ok vond. Misschien is ze wel blij dat ze nu van die andere boelies af is, Dat ze nu een mooie grote stal voor haar alleen heeft. Meer aandacht, leuke baasjes. Geen idee. Maar ik was er op zich wel blij mee. Je denkt vaak dat je de enige bent die goed voor paarden kan zorgen en dan jouw manier de juiste is, maar dat is natuurlijk niet zo. Heel veel mensen zorgen heel goed voor hun dieren. Ik ga zeker nog eens bij haar kijken en als het toch niet goed gaat, komt ze terug. Ik vind het jammer dat ze weg is, ze was, ze is een hele lieve merrie. Maar stond hier onderaan de rangorde en kwam niet goed tot haar recht. Bovendien, onze situatie is nu dat ik toch wat pony's moet gaan minderen. De gezondheid van ons is wat te onzeker geworden.
Dat Marie, bedankt en ik hoop dat je het daar ook fijn hebt. Vast wel! XXX

 

zondag 24 oktober 2021

Passiebloem

 Soms loop je onverwachts tegen iets bijzonders, tegen iets moois aan. Afgelopen zaterdag waren we wat boodschappen aan het doen en wilde ik even naar een apart, klein, specialistische tuincentrumpje hier in de buurt. Een familie bedrijfje, dat een kas heeft, aparte bloemen en planten kweekt en er rondom heen wat cadeau achtige dingen verkoopt. Zo hebben ze midden in de kas een bananenboom staan. Zo af en toe vind ik het leuk om daar even rond te kijken. Ook hebben ze daar lekker ruikende zeepjes voor onder de douche en daar gingen we vrijdag even voor heen. 

Bij het afrekenen kreeg ik een passiebloem. Hier, zei de eigenaresse, hij bloeit in de kas en de bloemen gaan maar 1 dag mee. Ik heb er zojuist eentje voor u geplukt. Hij ruikt heerlijk...


fijne dag! En daar stond ik met een hele aparte bloem in mijn hand. Zo prachtig en de geur.... heel intens, heerlijk! Heel voorzichtig hebben we hem mee naar huis genomen en in een schaaltje water gezet. De hele kamer geurde ernaar. 

Onno heeft hem zelfs 's avonds mee genomen naar boven. Hij slaapt de laatste tijd wat minder goed en passiebloem staat er om bekend dat ze rust geeft bij stress. Hij heeft 's nachts wat geroken en het hielp inderdaad zei hij. 

De volgende ochtend ging de bloem helaas dicht.... maar was nog steeds zo mooi!

dinsdag 19 oktober 2021

Feestje bij stal de Ronde

De herfst is in aantocht en de laatste vijf jaar begint het indoor seizoen altijd met een minimarathon bij stal de Ronde. Overdag leuke mensport waarbij iedereen kan meedoen. 's Avonds komen de grote vierspannen en dat is gaaf om te zien. Helemaal omdat ze het zelfde rondje rijden als wij op de dag gedaan hebben. Vorig jaar natuurlijk geen wedstrijd, maar dit jaar wel! Eindelijk, na bijna twee jaar weer eens een indoor wedstrijd. Het verkennen op vrijdagavond was al weer ouderwets gezellig. Raar eigenlijk dat je dat soort dingen pas mist, als het er niet meer is. 
Sinds coronatijd zijn we bezig om de Engelse pony's te trainen en in ons span in te passen, maar omdat deze indoor weer de eerste was sinds lange tijd, hebben we ons oude vertrouwde span maar meegenomen. Zeus en Joey voorop en Nest en Juno achter. Nest is de vervanger van Lizzy, die we helaas verloren hebben. 
Conrad en Mariëlla uiteraard ook mee. Parkeren doen we altijd een stukje verderop en dan draven we naar de stal. Dan zijn de pony's meteen warm gedraaid. Het weer werkte ook mee. Temperatuur goed, zonnetje erbij, vrijwel geen wind. Ideaal! 
Onverwachts verscheen Onno' s familie nog. Leuk en Hessel kan altijd de prachtigste foto's maken. Kennissen kwamen ook kijken en hebben beide rondjes gefilmd. Ook altijd erg leuk om terug te kijken. 
De rondjes zelf gingen goed. Niet zo snel als anders, de pony's misten wat scherpte en ik wat durf....maar het was zo fijn om dit weer eens te doen. Het is altijd een feestje daar, deze wedstrijd. De hal mooi opgemaakt, perfect parcours, veel publiek. Altijd ontzettend leuk om mee te doen. Na de rondjes gezellig terug gestapt naar de trailers en 's avonds nog terug om de paarden vierspannen aan te moedigen. Perfecte dag!





 

vrijdag 17 september 2021

Eindelijk weer eens......

 Eenmaal per jaar houdt onze Menvereniging haar jaarlijkse oefenmarathon met wegtraject. Altijd weer veel georganiseer, maar ook altijd superleuk. Dit keer hadden we de taken binnen het bestuur zo verdeeld dat ik zelf nu ook mee kon rijden. Een mooie gelegenheid om Mr Clinton Jo eens voorop in te zetten naast Zeus en de beide dames Nest en Marietje achter te zetten. De waterbak hadden we al eventjes geoefend, dus daar was Clinton Jo al een beetje op voorbereid. 

Het was ook een leuke gelegenheid om " in kleur"  te gaan en de mooie nieuwe frontriemen, gekregen van bevriende buren/menners, als dank voor het oppassen, uit te proberen. 

Van te voren alles afgestoft, want helmen, bodyprotectors, truien, peesbeschermers, het was allemaal al een tijdje niet gebruikt. 

Een collegaatje van me, reed met haar man en pony achter ons aan. Ze deden voor de eerste keer mee, vonden het heel spannend, maar het ging hartstikke goed en ze hebben veel plezier gehad. Een volgende keer zullen ze zeker weer mee doen. 

De eerste hindernis was de vaardigheid. Die had ik zelf opgesteld en ik had ook bepaalde poorten wat krap gezet, juist omdat ik met dit viertal wilde oefenen. De eerste poorten waren wat onwennig, Zeus liep wat te kijken en er gingen twee ballen af, maar daarna viel het kwartje weer en ging het vloeiend. Ik vind de vaardigheid altijd erg leuk om te rijden. 

De boshindernis waren lange lijnen en dat vinden de pony's (en wij ook) altijd erg leuk. Lekker hard en schuin door de bochten. De Tonnenhindernis aan de Stelleweg was dit jaar een nieuwe locatie. Leuk om door de Stelleweg te rijden en de tonnenhindernis is altijd veel kort draaien. Dat is iets dat Clinton Jo nog erg moeilijk vindt. 


De meeste sensatie is altijd bij de bos/waterhindernis, die door een van de leden, ter beschikking wordt gesteld. Een heuvel, een tunneltje en de waterbak. Ook " onze"  fotograaf mag daar altijd graag zijn plaatjes schieten, omdat dat de meest spectaculaire foto's oplevert. Het span deed het boven verwachting goed. Nest gooide haar hoofd wat omhoog, ze wilde geen spetters op haar gezicht! Clinton Jo sprong de waterbak in, oortjes erop en in volle galop erdoor. Ik was hier erg blij mee! Hopelijk mogen we komend voorjaar toch weer een echte wedstrijd rijden en dan is de kans groot dat ik dit viertal meeneem.

Clinton Jo had het op de terugweg wel gehad. Teveel nieuwe indrukken, te lang, te moe geworden. We zijn rustig terug gestapt en eenmaal thuis met een flinke bak lekkere slobber vond hij het al snel weer ok. Al met al een geslaagde oefen marathon en dat vonden alle andere deelnemers ook!







dinsdag 3 augustus 2021

Spechten

 Sinds vorig jaar hebben we op het erf een spechtenfamilie. In het voorjaar roffelen ze er op los, totdat ze gaan broeden, dan hoor je ze niet meer. Jammer, want ik vind het wel een mooi geluid. 

 Eind vorig jaar hebben ze mijn voedertafel ontdekt met de bosbessen pindakaas pot. Dit jaar hebben ze dat onthouden en ze vliegen af en aan. Natuurlijk moeten ze de pindakaas delen met andere vogels, maar ze zorgen er wel voor dat ze hun deel krijgen.

Ik denk dat de vogels iedere 3 dagen wel een pot leegeten. Ik ben natuurlijk gek dat ik dan een nieuwe ga halen, maar ach, het is zo'n leuk gezicht! Bovendien, als er niets ligt, blijven de vogels gewoon zitten wachten..... net zolang totdat ik het zielig ga vinden en toch maar weer naar het dorp fiets voor een nieuwe pot....

 Dit jaar hadden ze 1 jong en ook die wist al gauw de pot te vinden. Het grappige is dat ze steeds tammer worden. Vanuit de keuken met het raam open of vanuit de gang met de deur open, zijn ze heel goed zichtbaar en heeft mijn broer ze mooi op de foto kunnen zetten. Het mannetje heeft een rode streep op zijn kopje, het vrouwtje heeft dat niet. 

Ik werk veel vanuit huis en ga dan aan de keukentafel zitten. Dan heb ik een perfect uitzicht op de kersenboom en de voerdertafel. Het is prachtig om te zien wat zich daar allemaal afspeelt. Mooier dan menig serie op tv. Je gaat de verschillende vogels ook herkennen. Pa specht heeft bijvoorbeeld meer streepjes op zijn zijkant. Het jong is nog feller van kleur en heeft onderaan meer stipjes. Pa komt eerst eten, dan zoonlief en moeders mag als laatste....

De spechten worden soms weg gejaagd door de eksters, de spechten jagen de koolmeesjes weer weg en als laatste mogen de vinkjes en het roodborstje eten. Gelukkig is er genoeg. 

Af en toe vraag ik met af of al die pindakaas wel goed is voor ze en of ze nog wel eens kevertjes of zoiets vangen. Maar volgens de vogelbescherming doen ze dat wel. Ik hoop het wel. Nu koop ik wel alleen de pindakaas van de vogelbescherming, de mensen-pindakaas is veel te zout.

Dit is de grote bonte specht. De groene specht heb ik op de weide waar de pony's lopen. Die is echter zo schuw, die vliegt meteen weg als we aankomen, laat staan dat we hem op de foto krijgen.

Deze foto's zijn gemaakt door Arjen!







zaterdag 12 juni 2021

Half juni

 Het is nu half juni. Het gaat beter met de corona cijfers. Onno en ik hebben onze eerste enting gehad. Met Pfizer, allebeide helemaal geen last van gehad. Nu blijven we nog wel voorzichtig, maar de wereld gaat in Nl weer een beetje open. Sommige mensen doen al alsof alles normaal is, maar helemaal gerust ben ik er nog niet op. Straks weer een nieuwe variant en ik denk dat we voor het einde van het jaar ook nog wel een derde enting krijgen.

Het weer is wat stabieler geworden, een mooie droge periode van rond de 20 graden. Het vele regen van dit voorjaar heeft de natuur goed gedaan. Ik heb vele bloemen  in de tuin en alles staat er prachtig bij. De pony's en Aike lopen lekker veel op de weide en we rijden ook veel. We gaan ook weer wat trainen voor de wedstrijden. Al twee keer een oefenuurtje bij de Schouwse gedaan (altijd leuk) en ook alweer gelest bij Piet. 

Wat echt ontzettend leuk is, is de spechten in onze tuin. Ze zijn gek op de roze pindakaas (vol met bessen) en ze vliegen af en aan. We hebben mannetjes en vrouwtjes en zelfs ook een jong gezien op de takken van de kers.  Deze foto is gemaakt door mijn broertje die zittend op een stoel in de gang, met de camera op schoot, wachtend op de spechten, deze foto heeft gemaakt. Naast de spechten bezoeken ook andere vogels de pindakaas. Ik kan haast om de dag een nieuwe pot ophangen. Nou vooruit maar....