We zitten een beetje in zwaar weer en dan moet je keuzes maken. Ik zat er al en tijdje over te denken, om voor een paar pony's een andere tehuis te zoeken, toen er een mevrouw appte die vorig jaar ook al interesse in Marietje had getoond met de vraag of ik haar nog had..... Een van haar paarden is drie weken geleden plotseling overleden aan koliek en nu stond haar andere paardje alleen. Ze heeft twee jonge kinderen en wilde graag een merrie erbij. We hebben afgelopen week gemend in tweespan. Uiteraard Marietje naast haar broer Garçon en dat ging goed. Om een lang verhaal kort te maken... afgelopen weekend heb ik haar naar haar nieuwe huis gebracht. Ze werd daar enthousiast ontvangen. Mooie stal, mooie weide en het klinkt ook met het andere paardje. Het aparte was, was dat ze heel relaxt was. Ze stapte zo de trailer in, niet hinniken, niets. Daar liep ze ook zo haar nieuwe stal in. Ging meteen staan eten. Niet ronddraaien, of hinniken. Gewoon heel rustig, alsof ze het allemaal wel ok vond. Misschien is ze wel blij dat ze nu van die andere boelies af is, Dat ze nu een mooie grote stal voor haar alleen heeft. Meer aandacht, leuke baasjes. Geen idee. Maar ik was er op zich wel blij mee. Je denkt vaak dat je de enige bent die goed voor paarden kan zorgen en dan jouw manier de juiste is, maar dat is natuurlijk niet zo. Heel veel mensen zorgen heel goed voor hun dieren. Ik ga zeker nog eens bij haar kijken en als het toch niet goed gaat, komt ze terug. Ik vind het jammer dat ze weg is, ze was, ze is een hele lieve merrie. Maar stond hier onderaan de rangorde en kwam niet goed tot haar recht. Bovendien, onze situatie is nu dat ik toch wat pony's moet gaan minderen. De gezondheid van ons is wat te onzeker geworden.
Dat Marie, bedankt en ik hoop dat je het daar ook fijn hebt. Vast wel! XXX
Geen opmerkingen:
Een reactie posten