weide

Vandaag een vrije dag. Helaas hebben ze regen voorspeld, maar voorals nog is het droog. Vanochtend is een oude kennis op bezoek geweest. Marianne, we hebben gelijktijdig in 2007 in het ziekenhuis gelegen en altijd wat contact gehouden. Vanochtend weer eens gezellig bijgepraat.
Alle paarden en pony's lopen vandaag op de weide. Het gras begint na de regen eindelijk te groeien, dus ze kunnen nu er weer gewend aan raken. Het is wel even heen en weer lopen om al het spul daar te krijgen.
In de tuin is het met het zonnetje erbij heerlijk toeven. In de beschutting van de schurveling staat de kerseboom al helmaal in bloei. Ook de brem bloeit en geurt heerlijk! De tulpen zijn al over het hoogtepunt heen, maar de vergeetmenietjes geven nu weer kleur. Het seizoen komt er echt aan!

Clinic door Koos

Vandaag mochten we met het vierspan meedoen aan een clinic gegeven door Koos de Ronde. We waren heel nieuwsgierig naar wat zo'n bekende vierspanmenner van ons pony;s zou zeggen, dus vol verwachting gingen we vanmiddag op weg. De oude eigenaren van Polly, Aart en Sari zouden ook komen kijken. Aart loopt niet meer zo goed (beiden zijn in de 80!, maar mijn trouwste fans!!!), maar vanuit de kantine vinden ze het altijd erg leuk om naar ons te kijken.
Hans en zijn buurkinderen Reindert en Annelien waren er ook en samen met onze vaste groom Conrad en zijn beide dochters, was het uitladen en inspannen zo gebeurd.

De pony;s een half uurtje warm gedraaid in de omgeving en toen de grote hal ingereden. Koos was al bezig met een ander vierspan, dus we konden al wat meeluisteren, terwijl we daar rondreden.
Onze les was heel erg leuk. Klein verbeterpunt op het tuig, verder was alles in orde. Juno is de grote bandiet, die liet dat daar ook weer zien. Niet altijd bij de les, dan gaat hij lekker klieren en omdat hij voorop loopt, kun je hem slecht corrigeren. Conrad heeft hem met de lange zweep bijgetikt en dan gaat het goed. Koos is heel helder in zijn uitleg, ziet veel en laat je dat meteen corrigeren. Hij geeft niet alleen kritiek of liever gezegd aanwijzingen, maar ziet ook de goede dingen en beloont dat ook. Over Doerak, Polly en Zeus was hij zeer te spreken. Goede pony;s die mooi lopen, Juno moet ik aan het werk zetten. Hij adviseerde om Zeus en Juno eens om te draaien. Juno moet werken, trekken, dan heeft hij minder tijd om te klieren. Dat moet hij gewoon leren.
Verder heeft hij nog wat aanwijzingen gegeven hoe ik beter en nauwkeuriger kan sturen.
Al met al een aantal punten meegekregen waar we weer mee verder kunnen. Ook Conrad en Onno waren tevreden, we zijn gewoon op de goede weg en hebben fijne pony;s. Leuk om dat eens bevestigd te krijgen.
Na afloop met z;n allen nog wat gedronken in de kantine en daarna weer naar huis. Weer een stapje verder.......

Eerst oefen outdoor marathon

Zaterdagochtend 14 april vroeg in de ochtend, stonden Conrad en Annefleur al op de stoep. We hadden namelijk onze eerste oefen-marathon met de pony;s op stal de Ronde. ‘sOchtends kun je dan de hindernissen verkennen en wij moesten om kwart over drie starten. Vierspannen zijn altijd als laatste aan de beurt. Er waren 5 hindernissen, waarvan we de volgorde van rijden, de poortjes A t/m F uit ons hoofd moesten leren. Gelukkig was het allemaal niet al te moeilijk en Piet (de eigenaar) bouwt de hindernissen altijd zo, dat iedereen ze kan rijden. Hij wil liever geen ongelukken op zijn erf, en gelijk heeft hij!

Om half 11 hadden we ze in ons hoofd zitten en zijn we weer naar huis gegaan.

Om 12 uur kwamen Remco en Annemiek. Die hadden de nacht in zeeland doorgebracht en wilden graag bij ons kijken. Gauw met zijn allen een broodje gegeten en om kwart over een alles ingeladen en stipt om half twee weggereden. Een half uur laten werden we opgewacht door Conrad, Marielle en de meiden. Met zoveel helpende handen was het uitladen en inspannen snel gebeurd. Voordat je de hindernissen rijdt, rijd je eerst een wegtraject. Dat is meestal tussen de 4 en 7 km in de omgeving om de dieren warm te laten worden. Anders moeten ze met koude spieren meteen een inspanning leveren. Dus dat hebben we ook gedaan. Een rondje door de polder daar. Het was echt lekker weer, zonnig, niet te veel wind en ook niet koud.

Om 3 uur hebben we ons bij de start gemeld. Beetje daar rondgestapt, zodat de pony;s en dan met name de jonge pony;s Juno en Zeus aan de vlaggen, publiek, muziek, auto;s, hindernissen etc konden wennen. Doerak had het al lang door en was helemaal al in zijn hum. Die vind het altijd fantastisch.

Helaas gebeurde er met een andere koets een ongeval. Die sloeg om, de groom viel van de koets en brak zijn sleutelarm. De wedstrijd werd even stil gelegd. De arme man werd met een ambulance naar het ziekenhuis gebracht. Tja, soms heb je pech en helemaal zonder gevaar is het niet. Hierdoor moesten we 20 min wachten. Dat is altijd vervelend. de ponys; koelen af, worden wat onrustig en ik word dan ook wat kriegelig, ongduldig. Zenuwachtig ben ik eigenlijk nooit, gelukkig niet.

Maar goed, eindelijk was het zover. We mochten starten. Op weg naar hindernis 1 hoorden we opeens “Heee Nien!!”, Barry en zijn dochter Soraya. Dat was leuk, nogmeer fans! Hindernis 1 was in de grote hal, een kegeltjesparcours, dat hebben we vaker gedaan en dat ging ook erg goed. Geen balletjes eraf.

Hindernis 2, was eentje met grote stobalen, waarom heen geslingerd moest worden. Ging ook prima.

Hindernis 3 was er eentje met een bruggetje en scherpe draaien. Ik had besloten om lange lijnen te rijden, niet te hard te gaan, de pony;s alles goed te laten zien en dat ik ook de tijd had om te sturen. In deze hindernis moest ik 2 maal even stoppen, omdat de pony;s een verkeerd poortje in wilde schieten. dan is Doerak sneller dan ik, gaat meedenken en kiest niet altijd de juiste route (ik probeer hem ook te leren lezen, maar dat lukt niet erg nog....). maar op HHOOO, staat alles gelukkig meteen stil, kan ik ze weer goed zetten en weer doorgaan.

Hindernis 4 ging weer erg goed,

hindernis 5 vond ik een hele enge. Moet je voorstellen een rij palen om de zoveel meter en dan 10 rijen dik. Totaal een paal of 100. In een vierkant en daartussen moet je dus je weg zoeken van A naar F. Ik heb daar alleen maar lange lijnen gereden, steeds uit het vierkant. Ik was bang dat de pony;s zelf tussen de palen zouden schieten en als er dan een paal tussen twee pony;s inkomt..... daar moet ik niet aan denken. maar gelukkig dit ging ook goed.

We kregen veel complimentjes van onze fans. We zijn gefilmd en er zijn foto;s gemaakt en het belangrijkste is, alles is heel gebleven. Ik moet zeggen, het is wel ontzettend leuk om met vier pony;s dit te doen. Ik moet nog veel leren, dat is duidelijk en mijn pony;s ook, maar het begin is er!

Er deden 2 ponyvierspannen mee en het andere span was sneller dan wij, maar dat maken we een volgende keer wel weer goed