Zaterdagochtend 14 april vroeg in de ochtend, stonden Conrad en Annefleur al op de stoep. We hadden
namelijk onze eerste oefen-marathon met de pony;s op stal de Ronde. ‘sOchtends
kun je dan de hindernissen verkennen en wij moesten om kwart over drie starten.
Vierspannen zijn altijd als laatste aan de beurt. Er waren 5 hindernissen,
waarvan we de volgorde van rijden, de poortjes A t/m F uit ons hoofd moesten
leren. Gelukkig was het allemaal niet al te moeilijk en Piet (de eigenaar) bouwt
de hindernissen altijd zo, dat iedereen ze kan rijden. Hij wil liever geen
ongelukken op zijn erf, en gelijk heeft hij!
Om half 11 hadden we ze in ons hoofd zitten en zijn we weer naar huis
gegaan.
Om 12 uur kwamen Remco en Annemiek. Die hadden de nacht in zeeland
doorgebracht en wilden graag bij ons kijken. Gauw met zijn allen een broodje
gegeten en om kwart over een alles ingeladen en stipt om half twee weggereden.
Een half uur laten werden we opgewacht door Conrad, Marielle en de meiden. Met
zoveel helpende handen was het uitladen en inspannen snel gebeurd. Voordat je de
hindernissen rijdt, rijd je eerst een wegtraject. Dat is meestal tussen de 4 en
7 km in de omgeving om de dieren warm te laten worden. Anders moeten ze met
koude spieren meteen een inspanning leveren. Dus dat hebben we ook gedaan. Een
rondje door de polder daar. Het was echt lekker weer, zonnig, niet te veel wind
en ook niet koud.
Om 3 uur hebben we ons bij de start gemeld. Beetje daar rondgestapt, zodat
de pony;s en dan met name de jonge pony;s Juno en Zeus aan de vlaggen, publiek,
muziek, auto;s, hindernissen etc konden wennen. Doerak had het al lang door en
was helemaal al in zijn hum. Die vind het altijd fantastisch.
Helaas gebeurde er met een andere koets een ongeval. Die sloeg om, de groom
viel van de koets en brak zijn sleutelarm. De wedstrijd werd even stil gelegd.
De arme man werd met een ambulance naar het ziekenhuis gebracht. Tja, soms heb
je pech en helemaal zonder gevaar is het niet. Hierdoor moesten we 20 min
wachten. Dat is altijd vervelend. de ponys; koelen af, worden wat onrustig en ik
word dan ook wat kriegelig, ongduldig. Zenuwachtig ben ik eigenlijk nooit,
gelukkig niet.
Maar goed, eindelijk was het zover. We mochten starten. Op weg naar
hindernis 1 hoorden we opeens “Heee Nien!!”, Barry en zijn dochter Soraya. Dat
was leuk, nogmeer fans! Hindernis 1 was in de grote hal, een kegeltjesparcours,
dat hebben we vaker gedaan en dat ging ook erg goed. Geen balletjes eraf.
Hindernis 2, was eentje met grote stobalen, waarom heen geslingerd moest
worden. Ging ook prima.
Hindernis 3 was er eentje met een bruggetje en scherpe draaien. Ik had
besloten om lange lijnen te rijden, niet te hard te gaan, de pony;s alles goed
te laten zien en dat ik ook de tijd had om te sturen. In deze hindernis moest ik
2 maal even stoppen, omdat de pony;s een verkeerd poortje in wilde schieten. dan
is Doerak sneller dan ik, gaat meedenken en kiest niet altijd de juiste route
(ik probeer hem ook te leren lezen, maar dat lukt niet erg nog....). maar op
HHOOO, staat alles gelukkig meteen stil, kan ik ze weer goed zetten en weer
doorgaan.
Hindernis 4 ging weer erg goed,
hindernis 5 vond ik een hele enge. Moet je voorstellen een rij palen om de
zoveel meter en dan 10 rijen dik. Totaal een paal of 100. In een vierkant en
daartussen moet je dus je weg zoeken van A naar F. Ik heb daar alleen maar lange
lijnen gereden, steeds uit het vierkant. Ik was bang dat de pony;s zelf tussen
de palen zouden schieten en als er dan een paal tussen twee pony;s inkomt.....
daar moet ik niet aan denken. maar gelukkig dit ging ook goed.
We kregen veel complimentjes van onze fans. We zijn gefilmd en er zijn
foto;s gemaakt en het belangrijkste is, alles is heel gebleven.
Ik moet zeggen, het is wel ontzettend leuk om met vier pony;s dit te doen. Ik
moet nog veel leren, dat is duidelijk en mijn pony;s ook, maar het begin is er!
Er deden 2 ponyvierspannen mee en het andere span was sneller dan wij, maar
dat maken we een volgende keer wel weer goed
Geen opmerkingen:
Een reactie posten