Oosterland

Alweer een tijdje geleden hebben we meegedaan aan de Benefit oefenmarathon in Oosterland. Het was de laatste dag voor onze vakantie naar Portugal.
Als je met een vierspan meedoet, ben je altijd aan het einde van de dag aan de beurt. Op zich wel fijn, ben je niet de hele dag kwijt en je zit ook vlak voor de uitslag! Zo ook nu, we moesten als 1 na laatste starten.
Mijn oom en tante, die op huis en beesten passen als wij op vakantie zijn, waren ook meegegaan. Conrad en zijn familie waren er natuurlijk ook. Mijn schoonvader, Sandra en Hessel waren er en ook Annemiek en Remco, die toevallig in een huisje in de buurt zaten, waren ook komen kijken. Met zoveel handen was het uitladen en inspannen zo gebeurd!
De avond ervoor hadden we alle hindernissen al verkend. Mooie hindernissen, met veel ruimte.
Na het wegtraject, om de pony;s warm te draven, en de dierenarts keuring, mochten we starten. De eerste hindernis was een vaardigheidje. De pony;s hoorden het fluitje en begonnen meteen flink te galoperen. Eigenlijk te hard naar mijn zin, maar vooruit maar. Het parcours was ruim opgezet, zodat ik wel overal recht voor kon aanrijden en dat liep dan ook super. Slechts 1 balletje en erg snelle tijd.

De pony;s hadden de smaak te pakken en in de tweede hindernis gingen ze zo snel dat ik een poortje dreigde te missen en op de rem moest. Hersteld en weer verder. De derde was de waterbak en daar had ik al problemen verwacht. Zeus kent geen water en stopte dan ook. Na 3 keer aangereden te hebben, is Onno eraf gegaan en heeft hem in het water getrokken. Aangezien we er nog 3 keer doorheen moesten was het best wel spannend en flink werken, maar uiteindelijk lukte  het wel. We kregen daar groot applaus van het publiek!
De hindernissen 4, 5 en 6 verliepen goed. Door mijn eigen schuld reed ik wel een poortje door de verkeerde kant, maar dat mocht de pret niet drukken. In de nieuwe samenstelling liep het als een treintje. Zeus is voorop veel voorwaartser en Juno moet achter trekken, maar is daarvoor stevig genoeg. Voorlopig houden we het zo.
We hebben echt genoten van dit rijden. Ook Onno en Conrad vonden het erg leuk. Het is heel apart en spannend om met een vierspan marathon te rijden. De pony;s worden wel erg sterk, ik moet echt veel houden om ze bij me te houden en heel snel zijn. Naarmate we het meer doen, zal dat wel beter worden.
Met de vele handen was het uitspannen ook zo gebeurd en hebben we gezellig met z;n allen nog wat gegeten en gedronken. Helaas heb ik niet gewonnen, maar dat komt nog wel ;-)