Bezoek van Leanne

Vandaag gezellig met Leanne naar Aike gereden. Zowel heen en terug scheen er een lekker zonnetje!
Aike was wel blij met ons bezoek (lees: het eten dat we meebrachten....). De winterpenen, de appels, de bolussen en de oliebollen (!), ze verdwenen rap in die grote mond van hem. Nu kan hij wel wat calorien gebruiken, want hij is behoorlijk afgevallen. Hij was 676 kilo op het moment van de operatie/narcose, maar ik denk dat er inmiddels wel 60-70 kilo af is! Hij begint behoorlijk in te vallen. Maar hij glimt en is attent. Hoe minder gewicht, hoe beter voor het gewricht. Dus we laten het maar even zo.
Morgen oud en nieuw en dan komt de zaterdag al in zicht. Ik ben zo benieuwd.......
Kan bijna niet wachten!

Geluksbandje

Mijn nichtje Emelieke heeft een geluksbandje voor Aike geknoopt! Dat draagt hij nu en zal hem ongetwijfeld helpen de komende tijd! Ze wist niet precies wat zijn lievelingskleur was, maar dacht dat roze en groen wel in de smaak zou vallen. Dat denk ik ook!

Aike op 2e kerstdag en rontgenfoto;s been.

 Je kunt van onze Zuiderburen zeggen wat je wilt, maar op 2e kerstdag was de kliniek gewoon open. Aangezien de kerstdagen toch van die nutteloze dagen zijn, de auto maar gepakt en heen gereden. Het was werkelijk prachtig weer, dus Onno had zijn fiets in de auto gedaan en is teruggefietst vanuit Middelburg.

Aike  heeft een andere stal gekregen, hij kan nu naar buiten kijken als de grote deur open is. Dat bevalt hem wel. Dan ziet hij wat leven op de weg en richting het dorpje.
De drukwond was nu helemaal dicht, er was ook geen nieuwe ontstaan en ook aan de zijkanten en achterkant was het allemaal nog in orde. Gelukkig. Hij is nu ook van alle medicijnen af. Hij geeft geen pijn reactie's meer en dat is positief.

Hans was er ook, even bijgepraat. Deze foto;s zijn van Aike. Gemaakt direct na de operatie en ze zijn wat vaag, omdat ze door het gips heen zijn genomen. Op de linker foto is goed te zien dat er 1 schroef zit door het gedeelte dat al geheeld was. De andere schroef zit schuin door het deel wat nog moet helen. Totaal zitten er 5 schroeven in. Voor de kenners van rontgenfoto's: er is wat arthrose te zien op de zijkanten van het bot, maar daar loopt een paard niet kreupel op en is "vrij normaal". De arthrose (raffeligheid) op de spleet tussen de beenderen, dat is de boosdoener. Dat moet een mooie recht scherpe spleet zijn, zoals te zien op het bovenste gewricht.
Mat Hans afgesproken dat op zaterdag 5 januari het gips eraf gaat. Ik mag daarbij zijn, dus dat is leuk! Ben benieuwd hoe het er allemaal onder dat gips uit ziet, nog anderhalve week wachten....dan ook nieuwe, betere foto's.

Eerste kerstdag

Nou zeg, een waterig zonnetje vanochtend. Je zou haast vergeten hoe die eruit zag! Gauw alle paarden naar de wei gebracht. Kunnen die een beetje opdrogen en genieten van het mooie weer.
Daarna gelopen met familie en honden in het nieuwe belevingsbos hier in de buurt. Wordt best aardig, al is het nog niet klaar en kaal.
Nu is de familie zwemmen en rommelen wij wat in de tuin. De paarden net weer ogpehaald, want er komt alweer een berg regen aan. Gelukkig, want het werd alweer wat stoffig......

Onno is een vuurtje aan het stoken in de tuin. Het duurde even voordat het natte hout brandde, maar nu kan zometeen het kerstmaal bereid worden.....
Alhoewel dat kerstmaal  huppelt nog vrolijk in hun hok en dat laten we ook maar zo! Het wordt stamppot vanavond met een hemaworst (wel 2 soorten en wat speciaals erbij).

Weten jullie al dat het LENTE wordt? De eerste sneeuwklokjes zag ik vanochtend in mijn tuin staan. Een stukje verder bloeit nog een roos.... hoezo is het klimaat in de war??? Ook lopen we nog in ons fleecejasje buiten. Koud is het helemaal niet. Straks zul je zien, slaat het weer om en begint er in maart nog een vorstperiode....
Maar goed, dat zien we dan wel weer....

Morgen weer richting Aike. Die staat daar nu met wat andere zielepieten kerst te vieren in een stal in Belgie.....Maar de 3e week is bijna om! Het einde van de gipsperiode komt in zicht!

Aike over de helft

Vanochtend gezellig met Karin naar Belgie gereden. Het was een tijdje geleden dat we hebben bijgepraat, dus van alles is de reveu gepasseerd. Van 50 tinten grijs tot helaas nog meer oud collega's die hun baan gaan verliezen. Heel sneu.
Met Aike gaat het prima. Ze hadden de rand van het gips netjes bijgewerkt, zodat er geen nieuwe drukplekken waren ontstaan en de drukplek aan de voorkant aan het genezen is. Iedere dag lopen ze een keer met hem het gangpad op en neer en hij gebruikt zijn been goed. Vanaf morgen krijgt hij helemaal geen medicijnen meer.
Na een uitgebreide poetsbeurt en nadat hij 5 oliebollen, 4 krentebollen, 6 winterpenen en een schep musli naar binnen had gewerkt, zijn we weer vertrokken. Ondertussen was het zonnig geworden en dan ziet het vlaamse landschap er opeens een stuk gezelliger uit!
Van de vier weken gips zijn er nu ruim 2 voorbij, dus we gaan aftellen....

Aike: irritatie door gips

Vanochtend bij Aike geweest. Het gips dat net onder zijn knie sluit heeft voor irritatie gezorgd. De huid is daar nu open en er zit een lelijke snee. De dienstdoende dierenarts van dit weekend had het ook al gezien en heeft het gips voor een deel weggesneden en wat open gezet. De wond is behandeld en kan verder geen kwaad, maar toch baal ik er wat van. Volgens de dierenarts gebeurt dit vrijwel altijd bij een gipsen been en geneest het ook weer snel..... Ik denk dan als je dat nu weet dat  het gebeurt, verzin er dan iets op... Of zoals een collega van me vroeger altijd tegen me zei bij problemen "Tom Poes verzin een list...."
Verder zijn ze de pijnstiller aan het afbouwen (nu minimaal)  en maakt hij het goed. Zijn stal is aan het einde van de gang en de grote deuren stonden open. Er kwam tocht naar binnen en meneer ging meteen staan klapperen. Ik krijg een "watje" straks terug op stal, die is niets meer gewend!
Ook kennis gemaakt met Johan, Johan was daar de stallen aan het schoonmaken en ook al een grote fan van Aike. Aardige vriendelijke man. Zo wint Aike daar langzamerhand de harten van iedereen.
Als ze maar niet denken dat ze hem mogen houden........

Minimarathon Ouddorp

Gisterenmiddag een minimarathon gereden op manege Ouddorp. Georaganiseerd door de Schouwse en dat is altijd gezellig. Ook nu weer.
Polly thuisgelaten en met Dourak en Joey voorop en Zeus en Juno achter vertrokken we om half vier richting de manege. Eenmaal daar konden we gelukkig direct starten. In de eerste manche reden we ons vast in de tweede hindernis. Ik moest daar van een linkse bocht te snel omschakelen naar een rechtse bocht en dan ben ik te laat. Doerak stapte nog netjes terug, die begreep dat, maar Joey dacht "die ton staat in de weg" en probeerde hem om te duwen. Toen maar een alternatieve route genomen!
Op advies van Marianne in de tweede  manche een andere route genomen in deze hindernis en dat ging flitsend! We zoefden door de hindernissen heen en waren daarmee sneller dan het andere vierspan. Dus gewonnen!
Voor een filmpje van de eerste manche, zie mijn faceboek pagina.

Na 1 week.....

Vanmiddag bij Aike geweest. Nadat ik zelf de afgelopen dagen door ziekte gevloerd ben geweest, was dit de eerste keer dat ik weer buiten kwam. Met een hand vol pillen op, ging het wel. Gelukkig scheen het zonnetje. Ik hoorde op de radio dat een groot gedeelte van nederland in de sneeuw zat, maar hier was  het heerlijk zonnig. Gewoon warm in de auto. Op mijn gemakje naar  Belgie getuft. Er was geen hond (en ook geen vrachtwagens) op de weg, dus dat was op de tweebaanswegen fijn rijden.
Achterin een krat vol penen. Ik heb in Ouddorp weer een boer gevonden die winterpenen verbouwd en die ze ook nog thuis komt brengen. Hoef ik er ook niet mee te sjouwen. Deze man heet "de Jong", heeft vast voorouders in Friesland....

Bij Aike aangekomen, stond daar een attent paard, die duidelijk wel zin had in een verzetje..... ben je daar eindelijk? waar is dat grote groene ding? Ik wil naar huis! Met moeite kon ik hem in zijn stal houden. Het meegebrachte lekkers viel natuurlijk in de smaak, dus toen kalmeerde hij wat. Hij staat daar in de achterste stal en kan niet veel zien. Dat is niets voor hem. Hij mag graag meekijken en zien wat er gebeurd. Ik heb dat aangekaard daar, dus misschien verplaatsten ze hem nog naar het begin.
Tijdje staan te praten met de stalmedewerkster die hem verzorgd. Heel aardige meid.
De operatie is nu een week geleden. De katheter voor de intraveneuze medicatie is vanochtend ook verwijderd, dus nu krijgt hij oraal nog een paar dagen ontstekingsremmer en pijnstiller. Na een uurtje gekletst, getroeteld en gekamd te hebben, weer naar huis gegaan.
Prompt op de bank in slaap gevallen. Echt fit ben ik nog niet.....met mijn paard gaat het gelukkig beter.
Ps, dit is geen foto van Aike's voet, die krijg ik nog, maar zo ongeveer ziet het er bij Aike ook uit. Best heftig toch!

Aike blijft in de Bosdreef.

Vanochtend al vroeg, rond 9 uur,  belde mijn meest favoriete dierenarts Hans al.  Aike gaat nog steeds goed. Hij krijgt tot en met morgen antibiotica via het bloed (dat nippeltje in zijn hals is daarvoor). Vanaf morgen dan wat ontstekingsremmer en pijnstiller oraal. Paar dagen kijken hoe hij daar op reageert en dan zou ik hem zaterdag op mogen halen.
Daar hadden we hier al even over nagedacht. Dat zou dan voor een dag of 16 zijn. Omdat begin januari Aike weer terug moet voor een paar dagen om het gips te verwijderen en te kijken hoe of hij loopt. Besloten om hem niet op te halen. Dit ook met Hans besproken. Aik staat daar rustig, waarom zou ik voor zo'n korte periode het risico van tweemaal transport lopen? Ik ben vanaf medio volgende week vrij, dus kan ook op mijn gemak nog een paar keer die kant op rijden en ze zijn daar gewoon open met de feestdagen, dus ik neem wel een klein (eetbaar) kerstbooompje voor hem mee. Hans was het hier helemaal mee eens, dus Aike blijft de komende 3 weken daar. Mocht er iemand een keer mee willen...... laat maar weten.

Aike weer helemaal helder.

Gisterenochtend onder een staalblauwe hemel en een lekker zonnetje, samen met Onno naar Belgie gereden. Een verademing, dat weer, na al die regen. Koud, dat wel, maar ik heb het veel liever dan al die nattigheid.

Aike was weer als vanouds. hij was hartstikke helder, de koorts was weg, hij was van de morfine af en ook de ademhaling en hartslag waren weer normaal.  Ze hadden een paar keer met hem het gangpad op en neer gelopen en dat ging prima. Hij staat recht op het gipsen been en schijnt er weinig last van te hebben.
De verzorging is echt super. Toen we aankwamen was een stalmedewerker bezig om extra strooisel in zijn box te doen. Hij vond het pakket nog niet dik genoeg. Mest wordt direct verwijderd en er lag een lekkere plak hooi.

Ook wij hadden het nodige bij ons. Een appel, een peer, drie mandarijntjes, twee krentebollen en drie winterpenen. Het verdween rap door die grote mond van hem. Voor zijn box staat zijn eigen musli en een emmer vol winterpenen. Iedere keer als hij gevoerd wordt, krijgt hij ook een peen, zomaar om wat te knabbelen.

We hebben hem eens uitgebreid geborsteld, tot hij glom als een spiegel. Het is daar alleen erg koud en hij had prompt ook weer een wintervacht gekregen. Ik had afgelopen woensdag ook zijn dikke staldeken meegenomen en die krijgt hij 's nachts om. Is ook wel nodig daar.
De dierenarts Hans nog even gesproken, maar die is erg tevreden. Alles gaat prima.
Met een goed gevoel zijn we na een uurtje weer naar huis gereden. De operatie is goed verlopen, nu de volgende stap...... begin januari het gips eraf........

geen koorts meer.

Aike gaat nog steeds goed. De koorts is verdwenen. Zijn pols en ademhaling zijn weer normaal en hij eet en drinkt ook goed. Hij steunt goed op zijn gipsen been en staat er ook recht op.
Vanmiddag ben ik niet geweest. Ik was niet lekker, afgelopen nacht wat lopen spoken en ik had een hele dikke keel. Heb lekker op de bank gelegen, onder een dikke plaid. Beste wel lekker als het buiten sneeuwt! Wat gelezen en de halve dag geslapen. Ook van de spanning over Aike denk ik.
Morgenochtend gaan we samen heen. De wortelen liggen al klaar!

Aike: dag na operatie

Net contact gehad met de dierenarts. Aike steunt goed op zijn gipsen voet. Dat is geen enkel probleem voor hem. Wel heeft hij wat koorts door de pijn, ze houden hem vandaag nog aan de morfine. Verder verloopt  alles nog volgens plan.
Morgen ga ik weer "op bezoek". Tenminste als het weer goed is, want ze voorspellen een berg rotweer hoor ik net.......
Vanmiddag ook een krat winterpenen halen en schoonmaken.

Operatie Aike gelukt !!!!

Na een nacht slecht geslapen te hebben en een ochtend vol stress vanwege het wachten, kwam om kwart over 12 een smsje "Operatie vlot verlopen, Aike nu in recovery aan het wakker worden, ik bel je als hij staat, groeten Hans". Ik ben nog nooit zo blij geweest met een smsje van een man ;-)

Om 2 uur richting Belgie vertrokken. Om half vier stond ik samen met Hans voor Aikes zijn stal en zag een nog wankel paard, dat zweterig en rillerig op zijn benen stond. Dat werd echter per 5 minuten beter en een uur later stond er vrijwel de oude Aik. Mijn jaszak was al geplunderd en hij had duidelijk honger gekregen. Hij kreeg bezoek van een schoolklas vol jonge kinderen van een jaar of tien, die hem helemaal het einde vonden en Aike was blij met deze aandacht.

De operatie is heel goed verlopen. Het laatste restje kraakbeen is weggehaald, de schroeven zijn gezet, het plaatje is geplaatst en het gewricht is niet open geweest. Ook de narcose was volgens  het boekje. Dierenarts Hans was super tevreden. Hij staat nu in het gips tot net onder zijn knie. Aan zijn andere voorbeen heeft hij een verhoogde schoen die met klitteband is vastgezet, zodat hij voor even hoog staat, anders zou zijn goede been extra zwaar worden belast.
Hij blijft daar nu een dag op 9, om te kijken of er geen dik been, geen infectie en geen drukkingen ontstaan. Omdat alles zo goed gegaan is, hoeft hij waarschijnlijk ook geen 8 weken in het gips, maar 4..... maar dat is als alles de komende weken ook goed blijft gaan.

Ook kennis gemaakt met de stalverzorgster. Zij is gek van paarden, vooral van friezen en nu al dol op Aike. Zij verzorgt hem de komende tijd, deken op en af, eigen voer, paar keer per dag een wortel en toen ik weg ging kreeg hij toch een berg hooi! Geweldig! Vanavond om 8 uur, vannacht om 2 uur en morgenochtend vroeg dan weer wordt hij gecontroleerd. Hij krijgt nu nog wat morfine tegen de pijn, maar hij steunt al goed op het gipsen been en scharrelt er wat mee rond.
Aan het einde van de middag weer richting huis gegaan. Zowel op de heen als terugweg de nodige telefoontjes gehad, ontzettend fijn dat jullie zo meeleven. Het duimen heeft geholpen, daar ben ik van overtuigd!
Dikke knuffel van Aike en mij!

Aike naar Belgie, morgen de operatie!

Vannacht was het eindelijk droog gebleven en vanochtend ook, zodat het water in de wei wat was weggezakt en de friezen een paar uur de wei op konden. Uiteraard kwamen ze even buurten bij het keukenraam om te kijken of er iets te halen viel.......Ik was wel blij dat ze nog even lekker naar buiten konden, omdat dit voorlopig de laatste keer is dat Aike buiten los kan lopen. Vanmiddag hebben we hem hem namelijk naar Belgie gebracht, morgen wordt hij geopereerd (arthrodese van het kroongewricht) en dan  volgt een periode van gips en boxrust.

Vanochtend was eerst Peter al gekomen om Aike te bekappen. Zodat hij de 8 weken gips goed kan doorstaan. Na de lunch zijn we vertrokken naar Belgie. We zijn dit keer over Middelburg gereden en via de Scheldetunnel. Dat beviel goed, veel sneller en korter.

In de "Bosdreef" dachten ze Aike's been even zo te kunnen scheren, dat viel tegen.... daar houdt Aik niet van. Er moest een verdoving en een praam aan te pas komen. Na het scheren werd de hele hoef gevijld, zowel de hoefwand, de hoornwand als de onderkant. Dit om alles goed glad te maken, infecties te voorkomen. Hierna werd de hele hoef en onderbeen in de watten gedrenkte betadine gezet. Daarna ingepakt met zwachtels en plastic, zodat er geen vuil bij kan komen en het ontsmettend middel de hele nacht kan inwerken. Dit vond Aike allemaal wel ok. Daarna mocht hij op stal, nog een uurtje met een graasmasker voor, omdat hij vanwege de verdoving nog niet mag eten. Aike heeft 1 geluk, paarden hoeven niet nuchter te zijn voor een narcose, dus hij krijgt vanavond en morgenochtend nog eten. Er stonden daar een stuk of tien paarden in de kliniek, dus afleiding genoeg.

Voordat we weggingen nog met Hans, de dierenarts de operatie doorgesproken. Hij heeft de foto;s van Aike nog naar een amerikaanse collega gestuurd en de operatie besproken. Ook die arts was het met de gekozen oplossing eens. Dat was wel fijn om te horen. Na nog een laatste knuffel zijn we richting huis vertrokken. Morgenochtend om half negen beginnen ze met de operatie. Hans belt me rond 12 uur, als het achter de rug is. 's Middags hoop ik hem dan weer op zijn benen in de stal te zien staan. Ik zal blij zijn als dit achter de rug is!