Om 2 uur richting Belgie vertrokken. Om half vier stond ik samen met Hans voor Aikes zijn stal en zag een nog wankel paard, dat zweterig en rillerig op zijn benen stond. Dat werd echter per 5 minuten beter en een uur later stond er vrijwel de oude Aik. Mijn jaszak was al geplunderd en hij had duidelijk honger gekregen. Hij kreeg bezoek van een schoolklas vol jonge kinderen van een jaar of tien, die hem helemaal het einde vonden en Aike was blij met deze aandacht.
De operatie is heel goed verlopen. Het laatste restje kraakbeen is weggehaald, de schroeven zijn gezet, het plaatje is geplaatst en het gewricht is niet open geweest. Ook de narcose was volgens het boekje. Dierenarts Hans was super tevreden. Hij staat nu in het gips tot net onder zijn knie. Aan zijn andere voorbeen heeft hij een verhoogde schoen die met klitteband is vastgezet, zodat hij voor even hoog staat, anders zou zijn goede been extra zwaar worden belast.
Hij blijft daar nu een dag op 9, om te kijken of er geen dik been, geen infectie en geen drukkingen ontstaan. Omdat alles zo goed gegaan is, hoeft hij waarschijnlijk ook geen 8 weken in het gips, maar 4..... maar dat is als alles de komende weken ook goed blijft gaan. Ook kennis gemaakt met de stalverzorgster. Zij is gek van paarden, vooral van friezen en nu al dol op Aike. Zij verzorgt hem de komende tijd, deken op en af, eigen voer, paar keer per dag een wortel en toen ik weg ging kreeg hij toch een berg hooi! Geweldig! Vanavond om 8 uur, vannacht om 2 uur en morgenochtend vroeg dan weer wordt hij gecontroleerd. Hij krijgt nu nog wat morfine tegen de pijn, maar hij steunt al goed op het gipsen been en scharrelt er wat mee rond.
Aan het einde van de middag weer richting huis gegaan. Zowel op de heen als terugweg de nodige telefoontjes gehad, ontzettend fijn dat jullie zo meeleven. Het duimen heeft geholpen, daar ben ik van overtuigd!
Dikke knuffel van Aike en mij!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten