wat minder...

De afgelopen dagen vond ik dat Aike wat minder begon te lopen. Niet dat hij nu mag lopen, maar de paar passen van stal naar stal gingen gewoon minder. Ook na wat bute werd dat niet beter. Toch vanmiddag maar even contact gezocht met dierenarts Hans. Tja, in principe moet het langzameraan steeds een beetje beter gaan, maar als hij er bv op gelegen heeft, of zich in de stal toch wat druk heeft staan maken, kan hij toch last krijgen. Iets "stuk" kan gaan kan eigenlijk niet. Bovendien staat hij er goed op, leunt er met zijn hele gewicht op..... dus ja..... even aankijken dus.
Vrijdag gaat het verband eraf. Dan even kijken hoe het gaat. Voelt hij zich met verband toch beter, dan mag ik het er ook weer omdoen. Het geeft wel steun natuurlijk. Maar het moet ook geen gewenning worden. Gezond verstand gebruiken.
Even aankijken dus en "me niet teveel zorgen maken". Tja, kon ik dat maar.......

Na 2e week: nieuw verband.

Aike is al weer twee weken thuis. De tijd gaat best snel. Vandaag voor de tweede keer het verband vervangen. Onno heeft even geholpen. Alles zag er goed uit. Ik blijf me verbazen over het feit dat de haren op zijn been onder het verband zo snel groeien, terwijl de haren op zijn hals en gezicht, waar hij geschoren is voor de narcose, zo lang wegblijven......
Op de foto staat Bear. Bear gaat iedere dag even naar buiten, want paarden de hele dag op stal is niet goed.....nou Bear heeft daar geen boodschap aan. "Zie je niet dat er allemaal van die witte rommel ligt!!!!". Hij blijft bij het draadje staat, net zo lang totdat ik dat open doe en hij weer naar zijn stal kan lopen. Daar gaat hij dan innig tevreden op zijn hooi staan kauwen.......
Soms vraag ik me af "waar doe ik mijn paarden nou precies een plezier mee?"

Na 1 week, nieuw verband

Vandaag is Aike 1 week thuis en moest het drukverband worden vervangen. Leanne heeft geholpen, met z'n tweeen gaat dat toch makkelijker. Eerst het oude verwijderd, dat was al een emmer vol rommel. Het been zag er netjes uit. De drukwondjes van het gips waren goed genezen. Het been gemasseerd en losse huidschilfers verwijderd. Dit ging goed door te masseren met een ruwe oud washandje.  Daarna het nieuwe verband aangelegd. We zijn niet zo handig als dat ze op de Bosdreef zijn, maar het resultaat is toch best goed gelukt. Eerst een laag watten, dan drie rolletjes rekverband, goed strak. Dan weer een laag watten en dan weer 3 rolletjes rekverband. Tot slot, om de boel op zijn plaats te houden en schoon te houden een rolletje plak-bandage. Een groene, dit keer.
Omdat we toch bezig waren, zijn achterbenen met betadine gewassen. Afgedroogd en in de zalf gezet. De irritatie plekken zien er al een stuk rustiger uit dan een week gelegen. Het droogt mooi op en de korstjes verdwijnen. Tot slot zijn manen in de baby olie gezet, tegen het schuren. Aike staat er nu weer "spik en span" bij.

Winter

Het is winter in Ouddorp. Sinds gisterenmiddag is er een dik pak sneeuw gevallen. Dat gebeurt niet zo vaak in Ouddorp. Soms een dun laagje sneeuw, maar nu ligt er ruim 10 cm. Best wel een mooi gezicht. De paarden en pony's buiten gezet met een plak kuil. Altijd wel apart, ze lopen hun box uit, zo de sneeuw in, alsof het heel normaal is. Vanmiddag deden ze een dutje in de zon. Aike staat uiteraard binnen, maar die heeft het met de kruiwagen kuil voor zijn snoet best naar zijn zin.

Aike gaat goed

We zijn nu alweer een paar dagen verder en het is fijn om vanuit het keukenraam de grote zwarte kop van Aike weer te zien. Hij gedraagt zich ook weer als vanouds. Zijn ogen staan weer helder en attent. De afgelopen dagen heeft hij de hele dag lekker met zijn hoofd in de zon gestaan.  Tussen de middag haal ik hem een half uurtje uit zijn box, dan staat hij helemaal in de zon. Zijn achterbenen was ik met betadine en dan een goede zalf erop. De irritatie wordt al minder. Ook staat de hele dag de kruiwagen met kuil voor zijn snoet...... daar knabbelt hij dan wat aan. Het is geen paard wat zich overeet, dus dat gaat prima. Ook ben ik natuurlijk met de pony's in de weer. Hij heeft hier veel meer om naar te kijken. Zo komen we die 8 weken stalrust wel door. Zeker nu er sneeuw gevallen is. Dan kunnen we toch geen kant meer op.
Morgen zal ik wat foto;s maken.

Aike thuis!

 Vanochtend vroeg met Marianne naar Belgie gereden om Aike op te halen. Dit ging heel voorspoedig. Voor onderweg hadden we (zoals altijd wanneer we samen onderweg zijn) koffie thee, koek etc bij ons. Altijd gezellig.

Iets te vroeg waren we op de "Bosdreef", maar Hans had gelukkig al tijd, dus we konden meteen Aike halen en hem binnen zetten voor de verbandwissel. Hij liep heel gemakkelijk met ons mee. Er was weinig aan hem en aan zijn stap te merken. Ik was er zelfs wat verbaasd over.

Oude verband eraf. De drukwondjes van het gips waren al goed aan het genezen. Verder zag alles er goed uit. Nieuw verband aangelegd. Goed opgelet, want de volgende twee keren moet ik het zelf doen. Maar dat is geen probleem, zo moeilijk is dat niet. Tas vol spullen, watten en verbandrolletjes, meegekregen.

Toen in de trailer. Ook dit was geen probleem. Aike liep gelukkig zo achter me aan. Marianne deed snel de klep dicht. Binnen is binnen! Toen het schot op zijn plek gezet en de balkjes erachter. Aike wist gewoon dat hij naar huis ging, want we hebben hem niet meer gehoord, ook onderweg niet. Terug naar binnen, nog de laatste instructies van Hans meegekregen. Iedereen gedag gezegd, tot over 2 maanden!

Thuis kregen we een hartstikke leuk ontvangst. Leanne en Esme hadden de stal versierd met slingers! Bovendien nog een mooie worteltjestaart gemaakt voor Aike (in mijn wokpan!) en voor ons tompoucen met zijn afbeelding erop!
Aike liep de trailer af, keek op zich heen en dacht "mooi, dit ken ik! Waar is mijn stal?" en hij liep zo naar de stallen en zijn eigen vertrouwde box in.
Op het moment dat ik dit zit te typen ligt hij te slapen. Hij ligt weer! Hij is volgens mij doodmoe van deze dag!
Ik ben blij dat hij weer thuis is. Weeer een stapje verder!

Stal staat klaar.....

Vandaag Aike's stal helemaal leeggehaald en schoongeboend. Natuurlijk heb ik dat weer te snel en te lang achter elkaar gedaan, zodat ik nu last van mijn rug en gewrichten heb, maar ja, extra tabletje dan maar.
De stal is nu weer spik en span. Normaal doe ik dat aan het einde van de winter, maar nu maar eens tussendoor, zodat hij met zijn benen lekker in een dikke laag nieuw strooisel staat en ook lekker kan gaan liggen. Ook Aike's wollen dikke donkerblauwe staldeken (met friese bies, cadeautje van mijn broer!) schoongemaakt en ook die hangt klaar.
Nog even en dan is hij gelukkig weer thuis!

Nog 3 nachtjes slapen.....

Vanochtend weer even bij mijn grote zwarte vriend op bezoek geweest. Hij had duidelijk last van zijn been. Zette zijn hoef op de toon neer of gestrekt naar voren/buiten. Aan zijn eetlust was niets te merken en ook was de belasting van zijn been goed, maar toch....
Ook zag ik dat hij aan de binnenkant van zijn achterbenen een soort van irritatie plekken had. Net boven zijn hak. Het had ook gebloed. Hij heeft hieraan zitten bijten met zijn tanden. Ik zag het hem ook doen. Dan gaat hij helemaal wijdbeens gestrekt staan en draait dan met zijn hoofd naar achteren om erbij te kunnen. Hierdoor komt er ook grote druk op zijn voorbenen. Misschien dat daardoor de gevoeligheid is ontstaan?
Na de massage en de benodigde versnaperingen, dierenarts Hans opgezocht. Die had Aike het gangpad op en neer laten stappen en de stap was goed. Voor de gevoeligheid krijgt hij weer wat pijnstillers en hij heeft beloofd om vanmiddag nog naar zijn achterbenen te kijken. Dus dat komt dan wel weer goed.
Tot slot kreeg ik de rekening mee......maar ja, dat hoort er ook bij. Voor niets krijg je "alleen zonlicht", zei mijn moeder altijd.

Aike uit het gips!

Vanochtend ging om 6 uur de wekker al! Gauw gedouched, broodje gegeten, paarden naar de wei gebracht en in de auto gestapt. Om half negen moest ik namelijk al op "de Bosdreef" zijn.

Het gips verwijderen verliep prima. Aike gedroeg zich netjes. Natuurlijk was hij licht gesedeerd, anders schopt hij iedereen de deur uit als ze gekke dingen aan zijn benen gaan doen. Nu vond hij de ronddraaiende slijpschijf wel ok......
Er wordt aan de voorkant van het gips een snee gemaakt van boven naar beneden en aan de achterkant ook eentje. Dan breekt als het ware het gips in 2 helften open. Daaronder zit dan nog verband en een soort kous, die voorkomt dat ze met de slijpschijf in zijn been snijden. Dat wordt opengeknipt met een schaar. Helaas waren er weer twee drukplekken ontstaan, eentje aan de voorkant en eentje aan de achterkant. Dit is blijkbaar niet te voorkomen. Wat me verbaasde is dat de wond van de operatie al bijna niet meer zichtbaar is. Ook is er al veel haar gegroeid. Ze moesten echt zoeken om de hechtingen te kunnen verwijderen.

Met betadine scrub is alles weer netjes ontsmet en schoongemaakt en toen viel het met de drukwondjes gelukkig mee. Voor het maken van de rontgenfoto's was  het nog even tobben. Aike moet daarvoor met zijn voorbenen op blokjes hout staan. Daar  het natuurlijk een raar gevoel voor hem is, dat het gips eraf is (dat weegt nogal wat en geeft heel veel steun), voelde hij er niets voor om zijn rechterbeen op te tillen en op zijn geopereerde voet te gaan staan. Maar goed, het is gelukt. Op de foto;s was het resultaat goed te zien. De schroeven zitten goed, de beide botten zitten goed aan elkaar. Er is geen reactie opgetreden op het materiaal, de spleet die nog aan elkaar moet helen, zit door de schroef al dichter op elkaar dan een maand geleden. Ook de botontkalking door het gips viel erg mee(dat gebeurt bij paarden die in het gips staan heel snel. Het calcium verdwijnt uit het bot, zodat het broos wordt. Gelukkig neemt het bot ook heel snel weer calcium op, zo gauw  het bot weer steun krijgt.....) Kortom, het resultaat was erg goed. Dierenarts Hans wordt steeds positiever over het te verwachten eindresultaat. Operatie goed verlopen, recovery goed verlopen, maand gips goed verlopen. Hij staat er loopt er goed op, Kortom, de prognose zijn "zeer zeer gunstig", zegt hij. Nou en dat is wat we willen!!!

Na het maken van de foto's werd het been voorzien van een drukverband. Eerst ging er op de drukwondjes een gaasje met een dikke dot zalf (heling bevorderend), dan een rekverbandje, dan een dikke laag watten, dan een hele laag rekverband. Dan weer een laag watten, dan weer een laag rekverband. Tot slot nog een beschermende laag die het hele spul moet beschermen tegen nattigheid en vuil. Dit wordt iedere week vervangen en geeft steun, zodat de overgang van gips naar helemaal niets, niet zo groot is.
Daarna Aike weer  naar zijn stal gebracht. Dat is een stukje lopen van het ene gebouw naar  het andere en naarmate we vorderden, ging hij steeds beter lopen. De eerst passen waren nog heel erg voorzichtig (gelijk heeft hij), maar tegen de tijd dat we bij zijn stal kwamen, liep hij al vrijwel normaal mee. Hem een lekkere berg penen gegeven en er lag nog een stapel hooi, dus met een fijn gevoel weer richting huis gereden.

Volgende week vrijdag vervangen zij het drukverband nog een keer en dan nemen we hem mee naar huis. De twee opvolgende keren, zal ik zelf het drukverband vervangen (spoedcursus gehad daar). Na 4 weken mag hij zonder lopen.
Wat ook nog mee viel, is dat ik dacht dat Aike nu drie maanden boxrust moest, maar dat is vanaf het momen van operatie.... er is dus nu al een maand voorbij!
Begin volgende week ga ik nog een keertje kijken en dan vrijdagochtend stappen Marianne en ik samen in de auto+ trailer en gaan we hem ophalen!!!
We zijn weer een stapje verder.......

winterpenen

Ze zijn gebracht! 200 kilo winterpenen. Ik heb nog wel wat schoon te maken, want ze komen uit de klei en er zit nogal wat zand aan, maar ik heb nog een week voordat Aike thuiskomt.....
De anderen mogen uiteraard ook meesmullen!
Nog twee nachtjes slapen......

Nog 3 dagen.....

Vanochtend met twee zakken musli en een krat vol winterpenen weer richting Belgie vertrokken. Het is de laatste tijd altijd heerlijk zonnig weer als ik die kant op ga, zo ook vanochtend. Heerlijk, radio aan, weinig verkeer op de weg, dan is het leuk autorijden.

De winterpenen waren inderdaad op bij Aike, dus de nieuwe lading viel wel in de smaak. Ook de musli was bijna op. Met de 2 nieuwe zakken redt hij het wel tot het vertrek naar huis. Heb hem een goede poetsbeurt gegeven. Hij glom weer als een spiegel. Hij heeft sinds een week ook strooisel op zijn rug en in zijn staart. Ik denk dat hij inmiddels met zijn gipsen been dus ook gaat liggen. Maar dat heb ik nog niet gezien.
Maar eerst dat gips eraf. Nog 3 nachtjes slapen....
( de foto is van 2e kerstdag, Onno was vandaag niet mee, die moest werken ;-)  )