Iets te vroeg waren we op de "Bosdreef", maar Hans had gelukkig al tijd, dus we konden meteen Aike halen en hem binnen zetten voor de verbandwissel. Hij liep heel gemakkelijk met ons mee. Er was weinig aan hem en aan zijn stap te merken. Ik was er zelfs wat verbaasd over.
Oude verband eraf. De drukwondjes van het gips waren al goed aan het genezen. Verder zag alles er goed uit. Nieuw verband aangelegd. Goed opgelet, want de volgende twee keren moet ik het zelf doen. Maar dat is geen probleem, zo moeilijk is dat niet. Tas vol spullen, watten en verbandrolletjes, meegekregen.
Toen in de trailer. Ook dit was geen probleem. Aike liep gelukkig zo achter me aan. Marianne deed snel de klep dicht. Binnen is binnen! Toen het schot op zijn plek gezet en de balkjes erachter. Aike wist gewoon dat hij naar huis ging, want we hebben hem niet meer gehoord, ook onderweg niet. Terug naar binnen, nog de laatste instructies van Hans meegekregen. Iedereen gedag gezegd, tot over 2 maanden!
Aike liep de trailer af, keek op zich heen en dacht "mooi, dit ken ik! Waar is mijn stal?" en hij liep zo naar de stallen en zijn eigen vertrouwde box in.
Op het moment dat ik dit zit te typen ligt hij te slapen. Hij ligt weer! Hij is volgens mij doodmoe van deze dag!
Ik ben blij dat hij weer thuis is. Weeer een stapje verder!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten