Gisterenochtend heb ik besloten om het drukverband eraf te halen. Die enige dag maakt toch niet meer uit en ik had het idee dat het onderaan wat was afgezakt. Aike buiten zijn stal gezet, met zijn neus in de kruiwagen kuil, waarin ik wat penen leg. De ideale manier om te zorgen dat hij stil staat en ik rustig aan zijn been kan rommelen. Nadat ik al het verband had verwijderd kwam er een mooi slank been te voorschijn. Uitwendig was er niets te zien. Soms droom ik er van dat er een schroef uit steekt of iets anders naars. Onzin natuurlijk, maar toch was ik blij een mooi been te zien. 
Het been weer goed gemasseerd en de huidschilfers weggeborsteld met een ruw washandje. Doordat het been al sinds begin december ingepakt zit, is de huid erg droog geworden. Maar goed, een fles babyolie staat al klaar! Ik weet niet wat moeders voor hun baby gebruiken, maar die gele Zwitsel flessen babyolie is goed spul, werkt vrijwel voor alle huidaandoeningen bij paarden ;-) . Daarna de softbandage omgedaan. Die paste perfect (met dank aan Bruin en Brenda!), geeft mooi steun en kun je goed strak aantrekken. Een mooie overgang tussen het drukverband en helemaal niets. Aike vond het duidelijk prettiger zitten dan het drukverband. Hij stapte en stond er ook beter op. Misschien ging dat drukverband hem toch irriteren. De hele dag door heb ik hem er in zijn stal goed op zien staan. Vandaag ging het ook goed. Dus het wat minder beeld van de afgelopen dagen was gelukkig verdwenen. Morgenochtend haal ik het eraf en gaat het er alleen 's nachts om. Kijken of dat ook goed blijft gaan. Gelukkig blijft hij verder vrij rustig in zijn stal. Nog deze maand door en dan gaan we begin maart op controle.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten