Oefenmiddag in Maasdijk

Afgelopen weekend hebben we een oefenmiddag gehad bij paardensportvereniging "het Westland" in Maasdijk. Een schitterend terrein waar de vereniging een vaardigheidsparcours, een dressuurring en een viertal hindernissen ter beschikking had gesteld, waaronder een waterbak en een brug. Conrad was op vakantie, maar Michelle was bereid te groomen. Hartstikke fijn, want je moet echt wel met z'n drieën zijn om alle pony's te kunnen hanteren.


Marianne en Arie waren er ook met Chic, dus dat was gezellig. Eerst warm gedraafd en daarna de vaardigheid gereden. Dat ging best goed.
geen balletjes eraf gereden, maar de poortjes stonden ook best ruim opgesteld. Mijn vaardigheid moet sneller, ik verlies daar teveel seconden op, dus het is leuk om een keertje een heel parcours te kunnen oefenen.

Ik wilde ook graag mijn dressuurproef rijden, maar we waren steeds met 2-3 aanspanningen in de 40-80 m ring en dat is niet zo prettig rijden. Terwijl we in de dressuurring waren kwam er opeens een trein voorbij! Daar had ik geen rekening mee gehouden en ik schrok er eigenlijk best wel van. Maar hij was voorbij, voordat we er erg in hadden en de pony;s keken er niet eens naar....... ! Stoere beesten! Maar ik ben wel gestopt in de dressuurring, volgende keer maar.
 
 
 
 


Daarna naar een hindernis met scherpe hoeken en veel hekken. Mooi gebouwd, maar wel lastig. Twee keer vastgereden, maar na een paar keer oefenen ging het beter. Het nadeel voor mij is dat mijn pony's meteen snel willen en ik dat niet altijd bij kan houden.......

Toen de waterbak. Vorig jaar in Oosterland moest Onno vorig jaar van de koets om ze in het water te trekken en dat willen we as 11 mei (dan is de Benefit wedstrijd Oosterland weer) voorkomen.
Dus, de waterbak geprobeerd. Het kostte inderdaad weer even moeite, maar na een klein duwtje tegen Doerak van Onno lukt het toch. Eenmaal erdoorheen was het geen probleem meer en konden we zelfs in volle draf erdoorheen. Dat is toch wel gaaf! Galop durfde ik nog niet, je moet ook niet overdrijven......
Maar ik was hier al erg trots op!


De hindernis met de brug en de tunnel was geen probleem, daar denderden ze zo overheen. Voor ons goed te doen, omdat de pony's bijna niet boven  het hekwerk uitkomen. Ik denk dat als je daaroverheen moet met een vierspan paard, dat het best eng is.... ze moeten ook niet door de hekjes gaan.

 De hindernis met de touwen ging ook goed. Ook weer scherpe hoeken en een zigzaghoek. Leuk om de doen, goed om te leren. Tot slot nog een keertje de waterbak en zonder aarzelen liepen ze daar nu doorheen. Hopelijk onthouden ze het!
Toen gestopt, pony; s verzorgd en gezellig met z'n allen nog even koffie/thee gedronken.

Een leuke middag op het mooie terrein van "Het westland"! In juni komen we nog een keertje.
Met dank aan de fotograaf die daar aanwezig was voor de leuke foto's! En dank aan Michelle natuurlijk voor het groomen!

eindelijke weer op de wei!

Eindelijk, alle paarden en pony"s lopen sinds een paar dagen weer op de weide! Niet alles loopt bij elkaar. Polly loopt samen bij Black en Troy. Dit omdat haar achterbeentjes wel eens wat los zitten en naar de oudjes laat ze het wel uit haar hoofd om te schoppen. Doerak, Zeus en Juno lopen bij elkaar. Aike en Bear zijn samen, alhoewel Aike nog een stukje apart heeft, omdat hij nog niet mag draven. De enige die alleen loopt is Joey. Tja, dat is het nadeel van een hengstje. Het voordeel voor hem, is dat hij naast het huis loopt en dus nogal eens wat lekkers toegestopt krijgt en natuurlijk de meeste aandacht krijgt. Aike en Bear gaan 's nachts op stal. De rest blijft op de weide. Scheelt ook weer een hoop werk.
Na vier dagen op de wei zie je al dat Aike beter gaat lopen! Al grazend loopt hij natuurlijk steeds een stukje, zon en wind doet de rest. Fijn, om hem zo te zien!

Bear

Afgelopen weekend weer eens met Bear een wat langere rit voor de koets gemaakt. Was heerlijk en hij liep als een zonnetje. Het was alleen behoorlijk warm, dus dat was zweten voor hem. Bear is vrijwel altijd in hetzelfde humeur, maar nu leek hij wel extra vrolijk! We hadden de blauwe koets van Conrad genomen en dat rijdt toch lekkerder dan een tweewieler.

Steeds een beetje beter.....

 

Zo langzamerhand gaat Aike steeds makkelijk stappen. Hij krijgt ook steeds meer vertrouwen in zijn eigen stappen. Zeker op het zachte loopt hij nu vrijwel als vanouds. Alleen in een kleine linkerbocht zie je hem nog wat happeren. Ook op het harde gaat het steeds beter. Zeker op het gladde asfalt. De kinderkopjes zijn erg onregelmatig, dat vindt hij nog steeds niet prettig en loopt dan erg voorzichtig. Vandaag bijna 20 minuten voor de koets gestapt. Dat blijven we zo doen, tot de volgende controle (begin juni). Volgende maand komt er alleen een stukje draf bij. Ben benieuwd hoe dat straks gaat, maar zover is het nog niet.
Ook lopen we regelmatig over de straat naar het graspad van de wei, dan het lange graspad af en dan weer terug. Dat vindt hij wel leuk ook, want hij is erg nieuwsgierig en kan dan weer eens de buurt bekijken.
De irritatie op zijn huid is inmiddels helemaal weg. Het laatste hardnekkig plekje ben ik uiteindelijk toch met antibioticazalf te lijf gegaan en dat heeft geholpen. Ook zijn manen gaan weer groeien. Helaas heeft hij in de kliniek een deel afgeschuurd, ook vanwege huid irritatie. Maar goed, het meeste zit er nog aan en de rest groeit wel weer aan. Tijd heelt alles......(vrijwel alles....)

1e mini marathon outdoor van het seizoen

Afgelopen weekend op stal de Ronde de eerste mini marathon outdoor van het nieuwe seizoen gereden. Na de ellenlange winter was het nu zowaar windstil met een zonnetje. Echt fantastisch lenteweer. Aart en Sari, mijn trouwste fans waren er ook. Ook mijn schoonvader heeft heerlijk uit de wind en in de zon zitten kijken. Het was jammer voor Aart en Sari dat Polly niet mee was, maar de andere pony's vinden ze ook leuk.
Joey en Doerak weer voorop en Juno en Zeus achter. Zo gaat het span steeds beter lopen. We waren zaterdagavond al wezen verkennen. Onno en Conrad kende de hindernissen nu ook en geven mij aanwijzingen, zodat ik me meer kan concentreren op het sturen. Dat ging de vorige keer al beter en dit keer liep dat ook goed. Voor mij een stuk fijner, anders ben je ook veel aan het kijken. Binnen was een vaardigheidsparcours, buiten vier andere hindernissen. Ook de palenhindernis was er weer. Dat vind ik een eng ding. Allemaal losse palen waar je tussendoor moet slingeren. De pony' s kunnen alle kanten op schieten...... We hadden van te voren al afgesproken dat we die langzaam zouden rijden. Het is zo nauw allemaal, daar zijn we nog niet goed genoeg voor.
Er was ook een hindernis met rode hekjes. Daar hadden we wat moeite mee om die goed te onthouden, maar dat bleek achteraf onze snelste hindernis te zijn! Grappig, hoe dat kan lopen.

 De vaardigheidshindernis liep goed. We moeten alleen nog sneller galopperen tussen de kegels. Dat is iets wat ik de pony' s nog moet leren. We kiezen nu een tempo en dat blijven ze lopen, maar we moeten daar waar het kan versnellen..... dat scheelt ieder keer weer een paar secondes.

De strobalen hindernis ging als een speer, dat was echt leuk. In de brughindernis gingen we ook goed, alleen daar gingen we zo snel, dat ik het laatste poortje niet kon halen en een stukje om moest rijden, dat was jammer. In de palenhindernis schoten de voorpony' s inderdaad een verkeerde kant op. Gelukkig draafden we langzaam en stonden we op tijd stil. De boel weer recht getrokken en nog voorzichtiger verder gereden. Al met al hebben we goed gereden. Daar ik altijd tegen menners rijd, die in de hoogste klasse uitkomen, zal ik nooit winnen, maar we komen zo langzamerhand qua tijd meer en meer bij ze in de buurt. Sommige hindernissen kan ik inmiddels net zo snel rijden. Kortom  het was weer een leuke middag!
Voor de foto's: Bedankt Annefleur!

Aike 1e keer weer voor koets!

Gisteren heeft Aike voor het eerst weer voor de koets gelopen. Ik moet het stappen met hem gaan opbouwen, maar het is zo'n draak als je met hem aan de hand moet gaan stappen. Hij heeft daar helemaal geen zin in. Vindt daar niets aan. Slaat met zijn kop, springt boven me uit, staat te bokken.... Kortom, een drama. Niet goed voor zijn been en niet leuk om te doen ook. Bovendien nog gevaarlijk ook, want hij kent zijn eigen kracht niet. Dus, voor de lichte blauwe koets dan maar. Die heb ik terug. Conrad heeft  Thijs verkocht aan Angelique en daarmee had hij de blauwe koets over. De geschiedenis herhaalt zich, want ik heb heel wat km's met Aike en de blauwe koets afgelegd.

Gisteren eerst Bear ingespannen. Ook voor de blauwe koets. Die was na het ongeval niet meer voor de koets geweest, maar deed er gelukkig niet moeilijk over. Hij liep er zo weer mee weg. Daar was ik wel blij mee! Ook al had ik het wel verwacht, toch denk je even van "stel dat hij er geen zin meer in heeft, na zijn valpartij..."

Na rondje dorp met Bear, de koets in de wei gezet en Aike ingespannen. Die had eerst nog even zoiets van "wat is dit voor een flauwekul?". Maar na een flinke tik en een grote mond was dat over. Daarna heeft hij zich keurig gedragen en hebben we tien minuutjes rondjes gestapt op de wei. Dat gaat prima. Hij loopt daar goed. Op het harde lopen, gaat ook steeds beter. Binnenkort ga ik de weg met hem op, kijken hoe hij op het asfalt loopt... De laatste tijd zit ik veel tegen de kleine kontjes van de pony's aan te kijken, maar dit is toch ook wel weer heel fijn! Een grote zwarte kont! Niet meer zo groot en stevig als hij vroeger was, want hij is behoorlijk afgevallen en spieren heeft hij ook niet meer. Maar dat komt wel weer. Straks lekker het gras op, kop naar beneden en eten. Beter is er niet voor een paard en die spieren, ach, eerst zo maar beginnen, dan komt de rest ook wel weer.