Aike 1e keer weer voor koets!

Gisteren heeft Aike voor het eerst weer voor de koets gelopen. Ik moet het stappen met hem gaan opbouwen, maar het is zo'n draak als je met hem aan de hand moet gaan stappen. Hij heeft daar helemaal geen zin in. Vindt daar niets aan. Slaat met zijn kop, springt boven me uit, staat te bokken.... Kortom, een drama. Niet goed voor zijn been en niet leuk om te doen ook. Bovendien nog gevaarlijk ook, want hij kent zijn eigen kracht niet. Dus, voor de lichte blauwe koets dan maar. Die heb ik terug. Conrad heeft  Thijs verkocht aan Angelique en daarmee had hij de blauwe koets over. De geschiedenis herhaalt zich, want ik heb heel wat km's met Aike en de blauwe koets afgelegd.

Gisteren eerst Bear ingespannen. Ook voor de blauwe koets. Die was na het ongeval niet meer voor de koets geweest, maar deed er gelukkig niet moeilijk over. Hij liep er zo weer mee weg. Daar was ik wel blij mee! Ook al had ik het wel verwacht, toch denk je even van "stel dat hij er geen zin meer in heeft, na zijn valpartij..."

Na rondje dorp met Bear, de koets in de wei gezet en Aike ingespannen. Die had eerst nog even zoiets van "wat is dit voor een flauwekul?". Maar na een flinke tik en een grote mond was dat over. Daarna heeft hij zich keurig gedragen en hebben we tien minuutjes rondjes gestapt op de wei. Dat gaat prima. Hij loopt daar goed. Op het harde lopen, gaat ook steeds beter. Binnenkort ga ik de weg met hem op, kijken hoe hij op het asfalt loopt... De laatste tijd zit ik veel tegen de kleine kontjes van de pony's aan te kijken, maar dit is toch ook wel weer heel fijn! Een grote zwarte kont! Niet meer zo groot en stevig als hij vroeger was, want hij is behoorlijk afgevallen en spieren heeft hij ook niet meer. Maar dat komt wel weer. Straks lekker het gras op, kop naar beneden en eten. Beter is er niet voor een paard en die spieren, ach, eerst zo maar beginnen, dan komt de rest ook wel weer.