Goed en slecht nieuws

Vandaag zijn we met Aike en Doerak naar de Bosdreef in Belgie geweest. Voor Aike was het de half jaarlijkse controle en van Doerak wilde we nu wel eens zeker weten waar zijn onregelmatigheid vandaan kwam.
Van Doerak wist ik vrijwel zeker dat het uit zijn schouder kwam. Sinds de klap van Polly op zijn schouder twee jaar gelden, is de onregelmatigheid in zijn draf begonnen. Dit leverde meteen al een discussie op met de dierenarts, die vond dat de pony liep "alsof de kreupelheid vanuit zijn onderbeen kwam". Ik wilde meteen de schouder verdoven, maar op zijn advies zijn we toch helemaal vanuit de ondervoet begonnen met verdoven. Voor niets, bleek achteraf, omdat de oorzaak toch in zijn schouder zat. Op het moment dat de schouder verdooft was, ging Doerak steeds beter lopen. Op de röntgenfoto bleek dat er in het schoudergewicht helaas artrose zit. Dit had ik al verwacht. Er zijn maar weinig dingen bij paarden, die op de langere termijn hetzelfde beeld geven bij zowel gebruik als rust. Maar goed, een hele onplezierige diagnose, want dit betekent wel dat Doerak geen wedstrijden meer kan lopen. En daarmee ben ik mijn beste pony in de marathon kwijt. Een pony met veel karakter, een enorme inzet en een superaardig beest. Door hem heb ik de afgelopen 2 jaar zo snel vierspan leren rijden! Iedere fout van mij, werd door hem voorop weer opgelost!
Uiteraard blijft hij bij ons en kunnen we hem nog recreatief gebruiken, maar Doerak zal geen wedstrijden meer lopen.

Na deze flinke tegenvaller van Doerak hadden we bij Aike gelukkig goed nieuws. Zijn stap is nu op zowel de harde als de zachte ondergrond goed. De draf nog niet, maar ook al wat vooruitgang ten opzichte van 3 maanden geleden. De foto's
lieten zien dat de verbening begonnen was! Ook was te zien dat er geen artrose was op de plaats waar de schroeven zitten. De kritieke periode is nu voorbij. Als er complicaties optreden bij deze behandeling, dan treden ze binnen 6 maanden op en die tijd is nu voorbij. Het is nu een kwestie van tijd. Aike blijft deze hele zomer lekker op de weide lopen, af en toe een stukje lopen en dan dit najaar weer voor controle. Met deze uitslag was ik er blij. Ook bij Aike was ik bang dat er toch artrose zou ontstaan, maar gelukkig was daar geen sprake van.

Tja en dan rijd je toch met een dubbel gevoel richting huis. Blij dat het met Aike goed gaat en een slecht gevoel over het resultaat van Doerak.