wedstrijd Texel

Afgelopen weekend hebben zijn we naar Texel geweest. Daar organiseerde de plaatselijk rij-en menvereniging "wad en duin" een samengestelde menwedstrijd. Vorig jaar zijn we ook geweest en was het ook leuk.

Vrijdagochtend vertrokken. Eenmaal op het veld hadden we een mooi plekje. Het gras stond flink hoog, dus twee mooie prikweitjes uitgezet en de pony's erin gezet. Die hadden voorlopig wat te doen. Arie en Marianne waren er al en stonden vlak bij. s middags ons aangemeld en de vaardigheid verkend.  's Avonds gezellig met z'n viertjes gegeten. Conrad en Mariëlle waren ondertussen ook op Texel aangekomen en kwamen nog even een borrel halen.

Het veld liep gedurende de dag flink vol met campers en vrachtwagens van andere menners. Met 90 deelnemers zat de wedstrijd ook aardig vol. Het weer was werkelijk fantastisch. Normaal hebben we regen op Texel, maar nu niet.

Zaterdagochtend hebben we de hindernissen verkend. Op de fiets! Ik had mijn nieuwe elektrische fiets meegenomen, dus dat scheelde een heel stuk. Onno moest harder trappen, die zat op zijn mountain bike!
's Middags moesten we dressuur rijden. Om de een of andere reden was Juno erg kriegelig en sprong steeds in galop aan. Hij liep ook te bokken en te springen.....Na afloop van de proef hem nog even goed nagekeken of er iets verkeerds zat, of dat hij misschien gebeten was door een horzel, maar we konden niets vinden. Jammer, van de proef.
Voor de vaardigheid terug gestapt naar de manege. Terwijl we daar rondstapten en op ons beurt wachten, gebeurde er iets naars. Het vierspan paard span dat net voor ons was, sloeg op hol.... de paarden renden over het veld in het rond en de menner kon ze niet meer stoppen. Ik ben met mijn pony's achter een grote vrachtwagen gaan staan, want ik ben altijd bang dat ze tegen je op vliegen. Vlak voor ons ging het span om. De menner en zijn vrouw en dochter vlogen van de koets af. Onno en nog een paar mannen gingen achter de paarden aan en andere mensen gingen de gevallen familie helpen. Conrad bleef mijn pony's vasthouden. De wedstrijd werd stilgelegd en twee ambulances kwamen voor de eerste hulp. Al met al is het voor die familie gelukkig meegevallen, maar het was een naar gezicht.
Ik ben niet zo paniekerig, maar ik had hier een naar gevoel van.
Toen de wedstrijd werd opgestart was ik eigenlijk niet in mijn gewone doen. We reden wel binnen de tijd, maar ik had 5 balletjes eraf.

's avond  weer naar het restaurantje gegaan en opnieuw gezellig met z'n viertjes gegeten.
De andere morgen eerst met de auto een rondje Texel gedaan en met de honden naar het strand.
Ondertussen waren mijn Oom en tante gearriveerd en dus had ik meteen 2 grooms erbij!
's nachts was er een buitje gevallen en het was niet meer zo heel warm. Voor de pony's vond ik dat wel prettig. Zeker voor Storm, die zijn eerste marathon zou lopen. Voor Storm hadden we afgesproken dat we het zouden aanzien hoe  het met hem zou gaan. Conditioneel, hoe zou hij zich in de hindernissen gedragen, zou hij nerveus worden....
Het wegtraject was geen enkel probleem voor de pony's. Ze liepen die 8 km op hun slofjes te draven. Tijdens de rust en de keuring was hun hartslag ook nauwelijks verhoogd.
De eerste drie hindernissen gingen zo fijn! Lekker snel en we vlogen tussen alle poortjes door. Echt super, zo hoort het te gaan. Zelfs de brug van hindernis 3 was geen probleem, daar galoppeerden ze zo overheen.
Hindernis 4 was een lastige, die konden we niet zo snel rijden, maar ging op zich wel. Hindernis 5 was de waterbak. Ik moest daar een extra lus maken, omdat ze niet meteen door het water gingen, maar de tweede keer gingen ze wel. Daarna was het geen probleem meer. Ook de laatste hindernis ging weer erg goed.
De laatste keuring was ook geen probleem. De pony's waren nog gewoon fit.

Kortom, we hebben fijn gereden, 4e geworden van de 5. Storm heeft het super gedaan, dat was geen enkel probleem. Het belooft een fijne pony te worden.
Mijn familie ook weer even gezien, altijd gezellig. We zijn alleen meteen na de wedstrijd weer richting huis vertrokken. Volgend jaar doen we dat niet. Dan blijven we een extra dagje. Het was nu best een gehaast en we konden niet even lekker napraten met de familie.
Maar al met al, een fijn weekend!