Oosterland 2015

Helaas zijn we voor de laatste keer gestart op de Benefit marathon wedstrijd in Oosterland. Niet omdat wij niet meer mee willen doen, maar omdat de organisatie er mee stopt. Dit was de tiende editie en ik denk dat wij er 8 van hebben meegedaan. Eerst met Aike in enkelspan, toen met Aike en Bear. Polly en Doerak hebben daar gelopen. Het vierspan natuurlijk. Vorig jaar nog Zeus en Joey en dit jaar ook het vierspan. Altijd leuk en gezellig daar.

Helaas voor een hoop deelnemers regende het vrijwel de hele dag. Wij moesten halverwege de middag starten en op het moment dat we thuis de vrachtwagen gingen laden, werd het droog. Op het moment dat we daar aan het inspannen waren, brak de zon door!!! Ik was hier erg blij mee. Niets is zo erg als vier zeiknatte pony's, nat tuig, natte dekens en natte chagrijnige volwassenen. De zon maakt alles vrolijker!

Vrijdagavond waren we al wezen verkennen. De hindernissen waren niet al te moeilijk, makkelijk te onthouden.
Dit was ook de eerste wedstrijd waar we bodyprotectors moesten dragen. We hadden gedacht dat dat erg vervelend zou zijn, maar dat viel reuze mee. Je hebt eigenlijk niet door dat je hem aan hebt.

Vlak voor de wedstrijd werden we gewaarschuwd dat het erg glad was, vanwege de regen. Hierdoor heb ik de eerste hindernis, de vaardigheid wat te rustig gereden. De gladheid viel echter reuze mee, dus daarna wat meer gas gegeven.

Onze grootste uitdaging is altijd de waterhindernis. Meestal stoppen de pony's daarvoor, om daarna, na veel aanmoedigen van onze kant, voorzichtig er doorheen te gaan. Ik was altijd vreselijk jaloers op de paarden die er zonder te aarzelen doorheen galoppeerden. Maar dat hebben wij nu ook gedaan!

We hebben de waterbak recht aangereden, niet de snelste route, maar wel de meest zekere, en dankzij Joey, die letterlijk direct het water insprong, zijn we er in galop doorheen gegaan. Het was wat dieper dan we dachten, maar het ging fantastisch. Ik was er zo blij mee!
De wedstrijd kon voor mij op dat moment al niet meer stuk. We zijn er drie keer doorheen gegaan.
Bedankt Joey!

Paul heeft dit ook nog gefilmd en foto's gemaakt, zodat we drie hindernissen terug konden zien. Ook hier was ik blij mee, daar ik mijzelf nooit zie rijden.

Na de wedstrijd met mijn "fanclub" nog wat nagepraat, Conrad's familie, Paul en Nanja, Leanne, Remco, altijd leuk als ze komen kijken en we hebben meteen wat extra handjes om na de wedstrijd alles weer op te ruimen en in de auto te krijgen.

Kortom, een geslaagde eerste buiten wedstrijd van het seizoen (4e van de 9), jammer dat Oosterland stopt, maar hulde aan de organisatie voor alle afgelopen jaren!