even bijpraten

Jemig, ik zag dat het vorige verhaaltje al van augustus is.... en nu is het al bijna Sinterklaas. Hoog tijd om even bij te praten.

In september zijn we afgereisd naar Texel voor de menwedstrijd daar. Maar misschien moet ik dat overslaan, daar een hele domme fout gemaakt in de vaardigheid. Pony's deden het heel goed, maar het vrouwtje niet. Beetje een domper aan  het einde van het buitenseizoen.

 

September was toch een drukke maand. Ook voor mijn werk naar Wenen geweest, samen met Anna, mijn collegaatje. Prachtig stad. We hadden geluk, want tussen de vergaderingen door, hadden we een dagje vrij. Met een hop-hop bus vrijwel de hele stad gezien. Uiteraard ook bij de Spaanse Rijschool geweest. Geen optreden bezocht, dat heb ik al een paar keer eerder gezien en vond ik wat zonde van de tijd. Met het werk nog een diner gehad in het paleis van Sissi. Ook bijzonder. Ook het hotel was zeer chique. Een bad zonder kraan, maar met digitale bediening. Dat had ik ook nog eerder gezien. Bovendien lag het midden in het historisch centrum, ik zal maar niet vermelden wat een kamer kostte. Gelukkig dat het bedrijf dat betaalt.

Ook voor mijn werk moest ik naar het veiligheidscongres, dat dit jaar niet in Phoenix gehouden werd, maar in Las Vegas. In hotel Planet Hollywood, werkelijk midden op de strip! Een RAMP! een hotel met 2500 kamers, 5 casino's, 55 restaurants, 170 winkeltjes en werkelijk nergens een rustig plek te vinden. Zelfs in de liften en bij het zwembad tv's en harde muziek. Inpandig congreszaal, dikke vloerbedekking, zware gordijnen, overals stof. Goed om direct een stofallergie van te krijgen. 's ochtends vroeg ontbijt met casino's en geschreeuw, en mensen die al aan de gokautomaten hangen. Wat een leven, wat een gedoe. Wat was ik blij dat we vrijdag aan het einde van de ochtend weg konden.

 

 Onno was mee, de had op vrijdag al de camper gehaald en we zijn heel heel snel de stad uit gereden, op weg naar de Sierra Nevada, op weg naar de mammoetbomen. Ik ben dol op deze bomen. Als je ze voor de eerste keer ziet, geloof je je ogen niet. Zo groot, zo dik, zo ongelooflijk mooi. Bijna 100 meter hoog, duizenden jaren oud staan ze daar op de berghellingen. Ze overleven brand en hebben de hele wereldgeschiedenis gezien. Misschien wel het mooiste op aarde. Voor wie ze nog nooit gezien heeft, zoek ze op, ze zijn het waard.

 

Verder beren en herten gezien, gewandeld tussen de giganten, uitzichtpunten beklommen, met de camper midden in het bos op een rots gecampeerd. Zo donker 's nachts, dat je de Melkweg goed kunt zien. Echt donker, dat heb je hier in Nederland niet meer. Fijne week gehad daar in de Sierra Nevada. En dat met de wetenschap dat thuis alles goed verzorgd werd door mijn oom en tante.

Wat hebben we nog meer gedaan. Twee keer naar Drenthe geweest. Naar onze oude paarden en bij Jetty en Danielle gezellig bij gekletst. We nemen nu op vrijdagavond een hotel in Zwolle. Dan rijden we op ons gemak vrijdagavond die kant op. Slapen daar en dan rijden we de volgende ochtend nog een klein uurtje en dan zijn we vroeg bij Jet. De eerste keer een paar uurtjes met Doerak gewandeld. Silke was uiteraard ook mee. Schitterend herfst weer, prachtige kleuren aan de bomen. Was leuk om Doerak weer mee te nemen. Dat blijft een grappige slimme pony. Black en Troy maken het goed, die zagen er puik uit. Wat is er nog meer te vertellen. Het indoorseizoen is weer begonnen. Onze eerste indoorwedstrijd is weer achter de rug. Een mooie vierde plaats in groep van 7. De volgende staat alweer voor de deur. Inmiddels is het herfst. De appels en peren zijn geplukt, de pony's zijn van de ijzers af. We gaan met donker naar het werk toe en komen met donker thuis. De vervelendste tijd van het jaar. Maar goed, het hoort erbij.