Vier uur, Nieuwjaarsdag. Het is stil, heel stil. Ik lig op de bank onder een fleecedekentje en luister naar de stilte. Ik hoor alleen het zachte brommen van de aquariumpomp en mijn eigen ademhaling. Heerlijk, die stilte, die rust. De paarden staan al op stal, Silke is met Onno mee voor een rondje strand. Het is mij te koud. Het is mistig en het waait hard. Waterkoud zei mijn moeder altijd. Ik geef vandaag de voorkeur aan mijn fleecedekentje en de bank.
Gisteren zag ik het eerste sneeuwklokje. Daar word ik altijd blij van. Vorig jaar op nieuwjaarsdag heb ik nog 7 bloeiende bloemen in mijn tuin geteld. Vandaag kom ik er maar tot een, dit sneeuwklokje en ja, een half verdorde roos, maar die telt eigenlijk niet. Morgen weer werken. Dit jaar ben ik weer de hele woensdag vrij, daar ben ik ook blij mee. In een halve dag doe je niet zo veel. Maar dat is morgen, nu geniet ik nog even van de stilte.... een mooi begin van dit nieuwe jaar!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten