Helaas stond de vinger scheef en moest ik nog geopereerd worden ook. Op zich wel een hele ervaring. Wat ik dacht eigenlijk, hoe spannend kan het zijn, een gebroken vinger.....maar je wordt behandeld alsof het een zware operatie is. Infuus, hartbewaking, operatiehemd....net echt allemaal ;-)Maar goed. Totaal geen pijn gehad, ook naderhand niet. Volgens de chirurg is een operatie zelfs beter, omdat er nu een plaatje inzit met schroefjes die het bot bijeen houden. Je mag daarna meteen weer bewegen. Bij zes weken in het gips, is alles stijf en stram en is de kans groot dat je een stijve vinger overhoudt. Nou, dat moeten we bij het mennen helemaal niet hebben....
Nu al de eerst fysio achter de rug en ik kan best veel al. Mag alleen niet belasten en dat is met al het spul hier, best lastig.
Maar de eerste week zit er op, nog 5 te gaan.
Vlak voor het breken van mijn vinger onze eerste wedstrijd in Kootwijkerbroek gehad. Heerlijke week gehad op de Veluwe. Prachtig weer. Pony's lekker in de wei. Bovendien met onze nieuwe camper!!! Die beviel prima.Goede dressuur proef gereden. Onze debuut in de M en de pony's liepen netjes. Het veld was alleen erg nat en de ondergrond zoog de koets helemaal vast. Ze kregen bij het "achterwaarts" de koets dan ook niet in beweging. Dat leverde een 2 en een 3 op. Nou ja, daar konden ze ook niets aan doen.
De vaardigheid was een zooitje. Bij de eerste 8 poortjes reed ik 5 ballen eraf. Dat doe ik normaal nooit, ik begreep er ook niets af... Joey brak ook nog een keertje uit.... het leek helemaal nergens op. Ik had iets van 33 strafpunten. Naderhand bleek dat onze spoorbreedte niet aangepast was. Het stond veel te nauw. Helaas kwamen we daar te laat pas achter, zodat we geen protest meer konden aantekenen. We hebben het niet gemerkt. Nou ja, dat overkomt ons ook eenmaal, de volgende keer letten we daar ook op.
De volgende dag bij de marathon kregen we een discussie met de dierenarts. Ze zag een "hupje" bij Juno. Niet steeds, maar af en toe. Na het wegtraject was het niet erger geworden maar ook niet weg en mochten we toch met de hindernissen starten. Ik zag het hupje zelf ook, maar kon ook niet zeggen wat het nou was. We hebben besloten om niet te starten. Het was de eerste wedstrijd van het seizoen en ik had geen zin om een blessure bij Juno op te lopen. Mijn oom en tante waren gekomen om een filmpje van ons te maken, dus dat was wel jammer. Maar we zijn 's avonds nog gezellig met z'n allen uit eten gegaan.
Gelukkig was Juno de volgende dag weer ok en hebben we met Conrad nog een leuke rit over de Veluwe gemaakt. Het "hupje" heeft onze smid opgelost. Dat had te maken met scheef afslijten van de hoefjes. Dat is nu gecorrigeerd.
Door mijn gebroken vinger zijn er voorlopig geen wedstrijden. We proberen de pony's in conditie te houden en over 2-3 weken, als het bot weer wat sterkte heeft en de eerste controle heeft plaatsgevonden, wil ik toch weer gaan rijden...
Na mijn griep en longontsteking nu dit..... al met al geen goede eerste helft van 2018. Dan heb ik het ook nog niet over het verlies van Bear en Doerak. Ik ga nu weer een betere tweede helft!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten