Dag Troy!

Toen Onno en ik net in Veere woonden en we alleen Jelle hadden, kochten we een paard. Daar ging nogal wat gedoe aan vooraf, omdat de gewone Nederlandse KWPN paarden erg duur waren en vaak ook nog eens onbeleerd waren. Toen ik mijn beklag daarover deed bij het stamboek gaf een aardige man mij de naam van een familie de paarden uit Polen haalde. Daar vonden we Troy. Hij heette eigenlijk Epitet, maar dat vonden we geen leuke naam. Troy was net drie en een Poolse Maloposlki, een volbloed paard, met 75% pools Arabische bloed en 25% engels volbloed. Troy bleek geen makkelijk paard om te rijden (heb er in het begin vaak naast gelegen) maar was zeer vriendelijk en lief. Bovendien was hij gefokt voor de renbaan en kon werkelijk heel heel hard rennen. Hij had zelfs een 5e gang, een soort van rengalop. Met Jello kon hij het gelukkig goed vinden en samen hebben ze een paar jaar op de manege in Vrouwenpolder gestaan.
Toen we verhuisden naar Ouddorp en we wat grond bij het huis kregen, hebben we er nog een paard bijgekocht. Bij de oude eigenaren van Troy vonden we Black. Black was een voormalig springpaard, dat steeds op hetzelfde been landde tijdens het springen en daardoor niet meer geschikt was voor de sport. Black was 75% Engels volbloed en Belgische gefokt. Vanaf het moment dat Black en Troy elkaar zagen waren ze maatjes. Troy was mijn paard en Black was van Onno. We hebben heel wat ritten met ze gemaakt. Van Terschelling tot Texel, van Veluwe tot Drenthe. Ook springles (Onno en Black waren daar goed in, Troy en ik niet....) en vele ritten in de omgeving van Ouddorp.

Onno wilde nog wel eens uitslapen en mijn favoriete ritje was om 's ochtends heel vroeg met Troy naar het strand te gaan. Bij laag water, rennend langs de vloedlijn richting de vuurtoren. Alleen op de wereld met mijn snelle paard. Tegen de tijd dat we richting huis gingen, kwamen de eerste toeristen het strand op en werd Onno net wakker. Geen sneller paard dan mijn Troy.
Er kwamen meer paarden, Aike en Bear, en later de pony's. We gingen wat mennen en de tijd kwam dat Troy en Black met pensioen gingen. We vonden een super goed adres voor ze bij Jetty en Daan in Drenthe. Het ging me aan het hart om ze daar te brengen, maar mijn gezondheid en de andere dieren kosten veel werk en in Drenthe was meer gras waar ze lekker de hele dag konden grazen. Ook bij Jet, waren ze onafscheidelijk en kregen ze een voorkeursbehandeling. Supergoed werd er voor ze gezorgd, dat hadden wij in Ouddorp niet beter kunnen doen. Vaak zijn we op bezoek geweest. Het was zo fijn om ze daar te zien.
Afgelopen zondagnacht was het voor Troy genoeg. Hij was op. Hij ging liggen, het was mooi geweest. Uiteraard hebben we hem laten gaan. Na bijna 29 jaar deel te zijn geweest van ons leven, is op 32 jarige leeftijd Troy de eeuwigheid in gegaloppeerd.....Dag Troysie, in gedachten rij ik met je mee........
(Black moet nu op 33 jarige leeftijd een nieuw maatje vinden...... hopelijk vindt hij die in Indy een hele lieve merrie.....we wachten het af....)