Wat doe je als de wereld stil staat?

Sinds eind februari is alles veranderd. We werken thuis, mogen nergens meer heen. Moeten afstand houden van elkaar, Het is nu half april en het lijkt de goede kant op te gaan door alle maatregelen, maar de verwachting is dat het zeker nog anderhalf jaar gaat duren voordat er een vaccin is. En wat doe je in een wereld die stil staat?
Er het beste van maken!
De tuin is op orde. Het is sinds een maand werkelijk prachtig weer. Geen druppel water en volop zon iedere dag. De fruitbomen in de tuin zijn nog nooit zo mooi geweest. Heel bijzonder!
We hebben Aike weer eens voor de tweewieler gezet. Niet dat dat nu zo comfortabel rijdt, maar het staat wel mooi.
Vorig jaar om deze tijd hadden we onze wedstrijd in Kootwijkerbroek, dit jaar is voorlopig alles afgelast. Om toch even te kunnen kamperen, hebben we de camper in de tuin gezet. We lunchen daar en hebben zelfs al een keer gebbqd. Het grappige is dat als we tegen de honden zeggen " we gaan naar de camping", ze al hard richting de camper rennen....
Alle tijd voor de pony's ook. We mennen veel. Na een tijdje dubben, toch besloten om Jesse te verkopen. Het werd tijd voor hem om aan het werk te gaan, hij ging zich vervelen. Daar het nog drie jaar duurt voordat hij oud genoeg is om me te mogen op wedstrijd, en we nu met de anderen een goed lopend span hebben, hebben we voor hem een leuke nieuwe baas gezocht en gevonden! Jesse gaat naar een leuke menner, die al een valk pony heeft er nu tandem gaat rijden. Jesse moet de voorpony worden. De nieuwe eigenaar lest ook bij Piet, dus we zullen hem nog regelmatig gaan zien. Leuk!

Dan onze " laatste" Engelse pony, Mr Clinton Jo. Clinton is de meest aardige, de mooiste ook, maar de meest moeilijke. Beetje autistisch, lang hengst geweest, met merries in de moutains gelopen.
Mijn droom was om hem naast Joey in het span voorop te zetten. Twee sneeuwwitte hengsten voorop, dan leek me prachtig. Echter, zo gauw er een andere pony in de buurt kwam, werd het knokken..... dus na lang proberen besloten om hem te ruinen.
Longeren en het tuig dragen was allemaal ook wat lastiger dan de anderen. Hij had veel tijd nodig om het allemaal te begrijpen. Dit voorjaar hebben we ook gewandeld met hem door het dorp, dat ging prima.
Nadat Jesse weg was, hebben we hem geïntroduceerd bij Pluckie, dat ging wonderwel zonder problemen. Vorige week hebben we hem voor de koets naast Zeus gezet. Ik had veel protest verwacht, maar eigenlijk ging dit ook goed. Eenmaal was er een beetje paniek en stond hij op zijn achterste benen, maar al met al viel het reuze mee. Dit weekend gaan we nog een keertje. Dat komt dus wel goed. Geen twee sneeuwwitte hengsten straks, maar hengst en ruin..... nou ja....

Tot slot, het eiland zit op slot. Alle parken dicht, parkeerterreinen dicht. Geen recreatie in huisjes, campings op haven.... geen hond te bekennen en we vinden het heerlijk! Wat een rust. Je ziet weer herten lopen, zee honden zwemmen, vogels, vlinders.... ongelooflijk hoe snel de natuur zich hersteld, als er geen mensen meer zijn. De oorzaak is triest voor veel mensen, maar stiekem geniet ik van deze rust.....