Aike uit het gips!

Vanochtend ging om 6 uur de wekker al! Gauw gedouched, broodje gegeten, paarden naar de wei gebracht en in de auto gestapt. Om half negen moest ik namelijk al op "de Bosdreef" zijn.

Het gips verwijderen verliep prima. Aike gedroeg zich netjes. Natuurlijk was hij licht gesedeerd, anders schopt hij iedereen de deur uit als ze gekke dingen aan zijn benen gaan doen. Nu vond hij de ronddraaiende slijpschijf wel ok......
Er wordt aan de voorkant van het gips een snee gemaakt van boven naar beneden en aan de achterkant ook eentje. Dan breekt als het ware het gips in 2 helften open. Daaronder zit dan nog verband en een soort kous, die voorkomt dat ze met de slijpschijf in zijn been snijden. Dat wordt opengeknipt met een schaar. Helaas waren er weer twee drukplekken ontstaan, eentje aan de voorkant en eentje aan de achterkant. Dit is blijkbaar niet te voorkomen. Wat me verbaasde is dat de wond van de operatie al bijna niet meer zichtbaar is. Ook is er al veel haar gegroeid. Ze moesten echt zoeken om de hechtingen te kunnen verwijderen.

Met betadine scrub is alles weer netjes ontsmet en schoongemaakt en toen viel het met de drukwondjes gelukkig mee. Voor het maken van de rontgenfoto's was  het nog even tobben. Aike moet daarvoor met zijn voorbenen op blokjes hout staan. Daar  het natuurlijk een raar gevoel voor hem is, dat het gips eraf is (dat weegt nogal wat en geeft heel veel steun), voelde hij er niets voor om zijn rechterbeen op te tillen en op zijn geopereerde voet te gaan staan. Maar goed, het is gelukt. Op de foto;s was het resultaat goed te zien. De schroeven zitten goed, de beide botten zitten goed aan elkaar. Er is geen reactie opgetreden op het materiaal, de spleet die nog aan elkaar moet helen, zit door de schroef al dichter op elkaar dan een maand geleden. Ook de botontkalking door het gips viel erg mee(dat gebeurt bij paarden die in het gips staan heel snel. Het calcium verdwijnt uit het bot, zodat het broos wordt. Gelukkig neemt het bot ook heel snel weer calcium op, zo gauw  het bot weer steun krijgt.....) Kortom, het resultaat was erg goed. Dierenarts Hans wordt steeds positiever over het te verwachten eindresultaat. Operatie goed verlopen, recovery goed verlopen, maand gips goed verlopen. Hij staat er loopt er goed op, Kortom, de prognose zijn "zeer zeer gunstig", zegt hij. Nou en dat is wat we willen!!!

Na het maken van de foto's werd het been voorzien van een drukverband. Eerst ging er op de drukwondjes een gaasje met een dikke dot zalf (heling bevorderend), dan een rekverbandje, dan een dikke laag watten, dan een hele laag rekverband. Dan weer een laag watten, dan weer een laag rekverband. Tot slot nog een beschermende laag die het hele spul moet beschermen tegen nattigheid en vuil. Dit wordt iedere week vervangen en geeft steun, zodat de overgang van gips naar helemaal niets, niet zo groot is.
Daarna Aike weer  naar zijn stal gebracht. Dat is een stukje lopen van het ene gebouw naar  het andere en naarmate we vorderden, ging hij steeds beter lopen. De eerst passen waren nog heel erg voorzichtig (gelijk heeft hij), maar tegen de tijd dat we bij zijn stal kwamen, liep hij al vrijwel normaal mee. Hem een lekkere berg penen gegeven en er lag nog een stapel hooi, dus met een fijn gevoel weer richting huis gereden.

Volgende week vrijdag vervangen zij het drukverband nog een keer en dan nemen we hem mee naar huis. De twee opvolgende keren, zal ik zelf het drukverband vervangen (spoedcursus gehad daar). Na 4 weken mag hij zonder lopen.
Wat ook nog mee viel, is dat ik dacht dat Aike nu drie maanden boxrust moest, maar dat is vanaf het momen van operatie.... er is dus nu al een maand voorbij!
Begin volgende week ga ik nog een keertje kijken en dan vrijdagochtend stappen Marianne en ik samen in de auto+ trailer en gaan we hem ophalen!!!
We zijn weer een stapje verder.......