Soms zijn er dagen die je het liefst over wilt slagen. Vorige week had ik zo'n dag. Hans belde op dinsdagmiddag dat Jerry, een van de Huifbedpaarden op de kliniek stond en ernstige koliek had. Na overleg met de dierenarts en nog was testen en analyses, moesten we helaas besluiten om Jerry in te laten slapen. In 2012 had Jerry ook koliek gehad en heeft een operatie zijn leven gered. Sinds die tijd is hij erg gevoelig voor die rotziekte en dat is hem dus nu ook fataal geworden. Echt heel jammer, zo'n lief paard. Het overkomt altijd de beste..."s Nachts slecht geslapen. Je blijft dan toch denken, hadden we dit nog kunnen doen, of dat, wat hebben we goed gedaan, hoe verder....
De volgende ochtend was ik vrij, 's middags moest ik een training geven. Rot weer, regen en harde wind. Stallen uitgemest, met Silke rondje dijk/strand en op de fiets naar het dorp om boodschappen te doen. Tussendoor wat mensen gebeld, want de stichting moet door draaien , dus er moet een ander/nieuw paard komen.
Toen gauw naar Rozenburg. Op mijn werk trek ik mijn jas uit en constateer dat mijn portemonnee niet in mijn jaszak zat. Daar krijg ik altijd een paniekgevoel van..... waar is dat ding, pasjes rijbewijs..... Gauw in de auto gekeken, maar helaas.
Nu ben ik iemand die altijd sleutels, portemonnee, telefoon checkt als ze weggaat. Maar door dat gestress van Jerry, was ik er niet bij met mijn gedachten. Heb ik hem in de keuken laten liggen? Ligt hij op het aanrecht? bij de AH misschien? AH gebeld, maar die hadden niets gevonden. Alles laten blokkeren? Maar ja, als die dan thuis ligt.....
Toch maar even op de site van de politie gekeken, maar die doen niets meer met verloren en gevonden goederen. Daarvoor moet je bij de gemeente zijn. Site van de gemeente opgezocht. Die doen niets met verloren en gevonden goederen, daarvoor moet je op www.verlorenengevondengoederen.nl kijken. Tja, logisch toch.... ;-(
Besloten om nog maar niet de pasjes te blokkeren en na de training gauw naar huis te gaan en te zoeken. Ik kon me niet voorstellen dat ik hem ergens was verloren. Na de training loop ik naar mijn auto en wil instappen. Zie ik een piepklein stukje roze onder mijn auto uitsteken. Jaaaaa, mijn portemonnee. jemig wat was ik blij zeg!!!! Is dat ding tijdens het uitstappen uit mijn jaszak gevallen en heb ik hem waarschijnlijk met mijn voet onder de auto geschopt. Ik zat echt achter mijn bureau met dat ding voor mijn neus bij te komen...... drank is verboden, maar gelukkig had ik nog een groot stuk pure chocolade. Dat heb ik helemaal opgegeten....
Toen voelde ik me een ietsiepietse beter....
dag Jerry, bedankt voor al die ritten met cliënten op je rug. Ik hoop dat je nu over de eeuwige groene weiden draaft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten