Bezoek van Leanne

Vandaag gezellig met Leanne naar Aike gereden. Zowel heen en terug scheen er een lekker zonnetje!
Aike was wel blij met ons bezoek (lees: het eten dat we meebrachten....). De winterpenen, de appels, de bolussen en de oliebollen (!), ze verdwenen rap in die grote mond van hem. Nu kan hij wel wat calorien gebruiken, want hij is behoorlijk afgevallen. Hij was 676 kilo op het moment van de operatie/narcose, maar ik denk dat er inmiddels wel 60-70 kilo af is! Hij begint behoorlijk in te vallen. Maar hij glimt en is attent. Hoe minder gewicht, hoe beter voor het gewricht. Dus we laten het maar even zo.
Morgen oud en nieuw en dan komt de zaterdag al in zicht. Ik ben zo benieuwd.......
Kan bijna niet wachten!

Geluksbandje

Mijn nichtje Emelieke heeft een geluksbandje voor Aike geknoopt! Dat draagt hij nu en zal hem ongetwijfeld helpen de komende tijd! Ze wist niet precies wat zijn lievelingskleur was, maar dacht dat roze en groen wel in de smaak zou vallen. Dat denk ik ook!

Aike op 2e kerstdag en rontgenfoto;s been.

 Je kunt van onze Zuiderburen zeggen wat je wilt, maar op 2e kerstdag was de kliniek gewoon open. Aangezien de kerstdagen toch van die nutteloze dagen zijn, de auto maar gepakt en heen gereden. Het was werkelijk prachtig weer, dus Onno had zijn fiets in de auto gedaan en is teruggefietst vanuit Middelburg.

Aike  heeft een andere stal gekregen, hij kan nu naar buiten kijken als de grote deur open is. Dat bevalt hem wel. Dan ziet hij wat leven op de weg en richting het dorpje.
De drukwond was nu helemaal dicht, er was ook geen nieuwe ontstaan en ook aan de zijkanten en achterkant was het allemaal nog in orde. Gelukkig. Hij is nu ook van alle medicijnen af. Hij geeft geen pijn reactie's meer en dat is positief.

Hans was er ook, even bijgepraat. Deze foto;s zijn van Aike. Gemaakt direct na de operatie en ze zijn wat vaag, omdat ze door het gips heen zijn genomen. Op de linker foto is goed te zien dat er 1 schroef zit door het gedeelte dat al geheeld was. De andere schroef zit schuin door het deel wat nog moet helen. Totaal zitten er 5 schroeven in. Voor de kenners van rontgenfoto's: er is wat arthrose te zien op de zijkanten van het bot, maar daar loopt een paard niet kreupel op en is "vrij normaal". De arthrose (raffeligheid) op de spleet tussen de beenderen, dat is de boosdoener. Dat moet een mooie recht scherpe spleet zijn, zoals te zien op het bovenste gewricht.
Mat Hans afgesproken dat op zaterdag 5 januari het gips eraf gaat. Ik mag daarbij zijn, dus dat is leuk! Ben benieuwd hoe het er allemaal onder dat gips uit ziet, nog anderhalve week wachten....dan ook nieuwe, betere foto's.

Eerste kerstdag

Nou zeg, een waterig zonnetje vanochtend. Je zou haast vergeten hoe die eruit zag! Gauw alle paarden naar de wei gebracht. Kunnen die een beetje opdrogen en genieten van het mooie weer.
Daarna gelopen met familie en honden in het nieuwe belevingsbos hier in de buurt. Wordt best aardig, al is het nog niet klaar en kaal.
Nu is de familie zwemmen en rommelen wij wat in de tuin. De paarden net weer ogpehaald, want er komt alweer een berg regen aan. Gelukkig, want het werd alweer wat stoffig......

Onno is een vuurtje aan het stoken in de tuin. Het duurde even voordat het natte hout brandde, maar nu kan zometeen het kerstmaal bereid worden.....
Alhoewel dat kerstmaal  huppelt nog vrolijk in hun hok en dat laten we ook maar zo! Het wordt stamppot vanavond met een hemaworst (wel 2 soorten en wat speciaals erbij).

Weten jullie al dat het LENTE wordt? De eerste sneeuwklokjes zag ik vanochtend in mijn tuin staan. Een stukje verder bloeit nog een roos.... hoezo is het klimaat in de war??? Ook lopen we nog in ons fleecejasje buiten. Koud is het helemaal niet. Straks zul je zien, slaat het weer om en begint er in maart nog een vorstperiode....
Maar goed, dat zien we dan wel weer....

Morgen weer richting Aike. Die staat daar nu met wat andere zielepieten kerst te vieren in een stal in Belgie.....Maar de 3e week is bijna om! Het einde van de gipsperiode komt in zicht!

Aike over de helft

Vanochtend gezellig met Karin naar Belgie gereden. Het was een tijdje geleden dat we hebben bijgepraat, dus van alles is de reveu gepasseerd. Van 50 tinten grijs tot helaas nog meer oud collega's die hun baan gaan verliezen. Heel sneu.
Met Aike gaat het prima. Ze hadden de rand van het gips netjes bijgewerkt, zodat er geen nieuwe drukplekken waren ontstaan en de drukplek aan de voorkant aan het genezen is. Iedere dag lopen ze een keer met hem het gangpad op en neer en hij gebruikt zijn been goed. Vanaf morgen krijgt hij helemaal geen medicijnen meer.
Na een uitgebreide poetsbeurt en nadat hij 5 oliebollen, 4 krentebollen, 6 winterpenen en een schep musli naar binnen had gewerkt, zijn we weer vertrokken. Ondertussen was het zonnig geworden en dan ziet het vlaamse landschap er opeens een stuk gezelliger uit!
Van de vier weken gips zijn er nu ruim 2 voorbij, dus we gaan aftellen....

Aike: irritatie door gips

Vanochtend bij Aike geweest. Het gips dat net onder zijn knie sluit heeft voor irritatie gezorgd. De huid is daar nu open en er zit een lelijke snee. De dienstdoende dierenarts van dit weekend had het ook al gezien en heeft het gips voor een deel weggesneden en wat open gezet. De wond is behandeld en kan verder geen kwaad, maar toch baal ik er wat van. Volgens de dierenarts gebeurt dit vrijwel altijd bij een gipsen been en geneest het ook weer snel..... Ik denk dan als je dat nu weet dat  het gebeurt, verzin er dan iets op... Of zoals een collega van me vroeger altijd tegen me zei bij problemen "Tom Poes verzin een list...."
Verder zijn ze de pijnstiller aan het afbouwen (nu minimaal)  en maakt hij het goed. Zijn stal is aan het einde van de gang en de grote deuren stonden open. Er kwam tocht naar binnen en meneer ging meteen staan klapperen. Ik krijg een "watje" straks terug op stal, die is niets meer gewend!
Ook kennis gemaakt met Johan, Johan was daar de stallen aan het schoonmaken en ook al een grote fan van Aike. Aardige vriendelijke man. Zo wint Aike daar langzamerhand de harten van iedereen.
Als ze maar niet denken dat ze hem mogen houden........

Minimarathon Ouddorp

Gisterenmiddag een minimarathon gereden op manege Ouddorp. Georaganiseerd door de Schouwse en dat is altijd gezellig. Ook nu weer.
Polly thuisgelaten en met Dourak en Joey voorop en Zeus en Juno achter vertrokken we om half vier richting de manege. Eenmaal daar konden we gelukkig direct starten. In de eerste manche reden we ons vast in de tweede hindernis. Ik moest daar van een linkse bocht te snel omschakelen naar een rechtse bocht en dan ben ik te laat. Doerak stapte nog netjes terug, die begreep dat, maar Joey dacht "die ton staat in de weg" en probeerde hem om te duwen. Toen maar een alternatieve route genomen!
Op advies van Marianne in de tweede  manche een andere route genomen in deze hindernis en dat ging flitsend! We zoefden door de hindernissen heen en waren daarmee sneller dan het andere vierspan. Dus gewonnen!
Voor een filmpje van de eerste manche, zie mijn faceboek pagina.

Na 1 week.....

Vanmiddag bij Aike geweest. Nadat ik zelf de afgelopen dagen door ziekte gevloerd ben geweest, was dit de eerste keer dat ik weer buiten kwam. Met een hand vol pillen op, ging het wel. Gelukkig scheen het zonnetje. Ik hoorde op de radio dat een groot gedeelte van nederland in de sneeuw zat, maar hier was  het heerlijk zonnig. Gewoon warm in de auto. Op mijn gemakje naar  Belgie getuft. Er was geen hond (en ook geen vrachtwagens) op de weg, dus dat was op de tweebaanswegen fijn rijden.
Achterin een krat vol penen. Ik heb in Ouddorp weer een boer gevonden die winterpenen verbouwd en die ze ook nog thuis komt brengen. Hoef ik er ook niet mee te sjouwen. Deze man heet "de Jong", heeft vast voorouders in Friesland....

Bij Aike aangekomen, stond daar een attent paard, die duidelijk wel zin had in een verzetje..... ben je daar eindelijk? waar is dat grote groene ding? Ik wil naar huis! Met moeite kon ik hem in zijn stal houden. Het meegebrachte lekkers viel natuurlijk in de smaak, dus toen kalmeerde hij wat. Hij staat daar in de achterste stal en kan niet veel zien. Dat is niets voor hem. Hij mag graag meekijken en zien wat er gebeurd. Ik heb dat aangekaard daar, dus misschien verplaatsten ze hem nog naar het begin.
Tijdje staan te praten met de stalmedewerkster die hem verzorgd. Heel aardige meid.
De operatie is nu een week geleden. De katheter voor de intraveneuze medicatie is vanochtend ook verwijderd, dus nu krijgt hij oraal nog een paar dagen ontstekingsremmer en pijnstiller. Na een uurtje gekletst, getroeteld en gekamd te hebben, weer naar huis gegaan.
Prompt op de bank in slaap gevallen. Echt fit ben ik nog niet.....met mijn paard gaat het gelukkig beter.
Ps, dit is geen foto van Aike's voet, die krijg ik nog, maar zo ongeveer ziet het er bij Aike ook uit. Best heftig toch!

Aike blijft in de Bosdreef.

Vanochtend al vroeg, rond 9 uur,  belde mijn meest favoriete dierenarts Hans al.  Aike gaat nog steeds goed. Hij krijgt tot en met morgen antibiotica via het bloed (dat nippeltje in zijn hals is daarvoor). Vanaf morgen dan wat ontstekingsremmer en pijnstiller oraal. Paar dagen kijken hoe hij daar op reageert en dan zou ik hem zaterdag op mogen halen.
Daar hadden we hier al even over nagedacht. Dat zou dan voor een dag of 16 zijn. Omdat begin januari Aike weer terug moet voor een paar dagen om het gips te verwijderen en te kijken hoe of hij loopt. Besloten om hem niet op te halen. Dit ook met Hans besproken. Aik staat daar rustig, waarom zou ik voor zo'n korte periode het risico van tweemaal transport lopen? Ik ben vanaf medio volgende week vrij, dus kan ook op mijn gemak nog een paar keer die kant op rijden en ze zijn daar gewoon open met de feestdagen, dus ik neem wel een klein (eetbaar) kerstbooompje voor hem mee. Hans was het hier helemaal mee eens, dus Aike blijft de komende 3 weken daar. Mocht er iemand een keer mee willen...... laat maar weten.

Aike weer helemaal helder.

Gisterenochtend onder een staalblauwe hemel en een lekker zonnetje, samen met Onno naar Belgie gereden. Een verademing, dat weer, na al die regen. Koud, dat wel, maar ik heb het veel liever dan al die nattigheid.

Aike was weer als vanouds. hij was hartstikke helder, de koorts was weg, hij was van de morfine af en ook de ademhaling en hartslag waren weer normaal.  Ze hadden een paar keer met hem het gangpad op en neer gelopen en dat ging prima. Hij staat recht op het gipsen been en schijnt er weinig last van te hebben.
De verzorging is echt super. Toen we aankwamen was een stalmedewerker bezig om extra strooisel in zijn box te doen. Hij vond het pakket nog niet dik genoeg. Mest wordt direct verwijderd en er lag een lekkere plak hooi.

Ook wij hadden het nodige bij ons. Een appel, een peer, drie mandarijntjes, twee krentebollen en drie winterpenen. Het verdween rap door die grote mond van hem. Voor zijn box staat zijn eigen musli en een emmer vol winterpenen. Iedere keer als hij gevoerd wordt, krijgt hij ook een peen, zomaar om wat te knabbelen.

We hebben hem eens uitgebreid geborsteld, tot hij glom als een spiegel. Het is daar alleen erg koud en hij had prompt ook weer een wintervacht gekregen. Ik had afgelopen woensdag ook zijn dikke staldeken meegenomen en die krijgt hij 's nachts om. Is ook wel nodig daar.
De dierenarts Hans nog even gesproken, maar die is erg tevreden. Alles gaat prima.
Met een goed gevoel zijn we na een uurtje weer naar huis gereden. De operatie is goed verlopen, nu de volgende stap...... begin januari het gips eraf........

geen koorts meer.

Aike gaat nog steeds goed. De koorts is verdwenen. Zijn pols en ademhaling zijn weer normaal en hij eet en drinkt ook goed. Hij steunt goed op zijn gipsen been en staat er ook recht op.
Vanmiddag ben ik niet geweest. Ik was niet lekker, afgelopen nacht wat lopen spoken en ik had een hele dikke keel. Heb lekker op de bank gelegen, onder een dikke plaid. Beste wel lekker als het buiten sneeuwt! Wat gelezen en de halve dag geslapen. Ook van de spanning over Aike denk ik.
Morgenochtend gaan we samen heen. De wortelen liggen al klaar!

Aike: dag na operatie

Net contact gehad met de dierenarts. Aike steunt goed op zijn gipsen voet. Dat is geen enkel probleem voor hem. Wel heeft hij wat koorts door de pijn, ze houden hem vandaag nog aan de morfine. Verder verloopt  alles nog volgens plan.
Morgen ga ik weer "op bezoek". Tenminste als het weer goed is, want ze voorspellen een berg rotweer hoor ik net.......
Vanmiddag ook een krat winterpenen halen en schoonmaken.

Operatie Aike gelukt !!!!

Na een nacht slecht geslapen te hebben en een ochtend vol stress vanwege het wachten, kwam om kwart over 12 een smsje "Operatie vlot verlopen, Aike nu in recovery aan het wakker worden, ik bel je als hij staat, groeten Hans". Ik ben nog nooit zo blij geweest met een smsje van een man ;-)

Om 2 uur richting Belgie vertrokken. Om half vier stond ik samen met Hans voor Aikes zijn stal en zag een nog wankel paard, dat zweterig en rillerig op zijn benen stond. Dat werd echter per 5 minuten beter en een uur later stond er vrijwel de oude Aik. Mijn jaszak was al geplunderd en hij had duidelijk honger gekregen. Hij kreeg bezoek van een schoolklas vol jonge kinderen van een jaar of tien, die hem helemaal het einde vonden en Aike was blij met deze aandacht.

De operatie is heel goed verlopen. Het laatste restje kraakbeen is weggehaald, de schroeven zijn gezet, het plaatje is geplaatst en het gewricht is niet open geweest. Ook de narcose was volgens  het boekje. Dierenarts Hans was super tevreden. Hij staat nu in het gips tot net onder zijn knie. Aan zijn andere voorbeen heeft hij een verhoogde schoen die met klitteband is vastgezet, zodat hij voor even hoog staat, anders zou zijn goede been extra zwaar worden belast.
Hij blijft daar nu een dag op 9, om te kijken of er geen dik been, geen infectie en geen drukkingen ontstaan. Omdat alles zo goed gegaan is, hoeft hij waarschijnlijk ook geen 8 weken in het gips, maar 4..... maar dat is als alles de komende weken ook goed blijft gaan.

Ook kennis gemaakt met de stalverzorgster. Zij is gek van paarden, vooral van friezen en nu al dol op Aike. Zij verzorgt hem de komende tijd, deken op en af, eigen voer, paar keer per dag een wortel en toen ik weg ging kreeg hij toch een berg hooi! Geweldig! Vanavond om 8 uur, vannacht om 2 uur en morgenochtend vroeg dan weer wordt hij gecontroleerd. Hij krijgt nu nog wat morfine tegen de pijn, maar hij steunt al goed op het gipsen been en scharrelt er wat mee rond.
Aan het einde van de middag weer richting huis gegaan. Zowel op de heen als terugweg de nodige telefoontjes gehad, ontzettend fijn dat jullie zo meeleven. Het duimen heeft geholpen, daar ben ik van overtuigd!
Dikke knuffel van Aike en mij!

Aike naar Belgie, morgen de operatie!

Vannacht was het eindelijk droog gebleven en vanochtend ook, zodat het water in de wei wat was weggezakt en de friezen een paar uur de wei op konden. Uiteraard kwamen ze even buurten bij het keukenraam om te kijken of er iets te halen viel.......Ik was wel blij dat ze nog even lekker naar buiten konden, omdat dit voorlopig de laatste keer is dat Aike buiten los kan lopen. Vanmiddag hebben we hem hem namelijk naar Belgie gebracht, morgen wordt hij geopereerd (arthrodese van het kroongewricht) en dan  volgt een periode van gips en boxrust.

Vanochtend was eerst Peter al gekomen om Aike te bekappen. Zodat hij de 8 weken gips goed kan doorstaan. Na de lunch zijn we vertrokken naar Belgie. We zijn dit keer over Middelburg gereden en via de Scheldetunnel. Dat beviel goed, veel sneller en korter.

In de "Bosdreef" dachten ze Aike's been even zo te kunnen scheren, dat viel tegen.... daar houdt Aik niet van. Er moest een verdoving en een praam aan te pas komen. Na het scheren werd de hele hoef gevijld, zowel de hoefwand, de hoornwand als de onderkant. Dit om alles goed glad te maken, infecties te voorkomen. Hierna werd de hele hoef en onderbeen in de watten gedrenkte betadine gezet. Daarna ingepakt met zwachtels en plastic, zodat er geen vuil bij kan komen en het ontsmettend middel de hele nacht kan inwerken. Dit vond Aike allemaal wel ok. Daarna mocht hij op stal, nog een uurtje met een graasmasker voor, omdat hij vanwege de verdoving nog niet mag eten. Aike heeft 1 geluk, paarden hoeven niet nuchter te zijn voor een narcose, dus hij krijgt vanavond en morgenochtend nog eten. Er stonden daar een stuk of tien paarden in de kliniek, dus afleiding genoeg.

Voordat we weggingen nog met Hans, de dierenarts de operatie doorgesproken. Hij heeft de foto;s van Aike nog naar een amerikaanse collega gestuurd en de operatie besproken. Ook die arts was het met de gekozen oplossing eens. Dat was wel fijn om te horen. Na nog een laatste knuffel zijn we richting huis vertrokken. Morgenochtend om half negen beginnen ze met de operatie. Hans belt me rond 12 uur, als het achter de rug is. 's Middags hoop ik hem dan weer op zijn benen in de stal te zien staan. Ik zal blij zijn als dit achter de rug is!

Joey in het span

Afgelopen zondag, tijdens ons weekelijks ommetje met de pony's kwam we Paul tegen. Paul heeft deze foto van ons gemaakt. Wel leuk omdat dit de eerst foto is waarop Joey in het span staat. In deze samenstelling loopt het span prima, ondanks het feit dat er een hengst en een merrie in staat. Of het zo blijft is afwachten, maar tot nu toe gaat het prima.

Enjoy the ride rit in Rockanje

Op zondag hadden we een Enjoy the Ride rit in Rockanje. Veel menners en nog meer ruiters verzamelden zich op de manege van Odo voor een mooie rit tussen Oostvoorne en Rockanje. Een afwisselend gebied. Hans reed met Twarres, Marianne had twee tweespan tinkers bij zich en een aantal cursisten. Dus met een leuk groepje gingen we op pad. Uitgezwaaid door mijn trouwste fans Aart en Sari! Mijn schoonvader ging voor de eerste keer mee!
Onderweg koffie gedronken bij het infocentrum van de Tenellaplas. De lunch was midden in een bosgebied op een parkeerplaats. Lekkere broodjes, soep, fruit, drinken, aan alles was gedacht. Het weer bleef goed, op een klein buitje na. Gelukkig, want na de enorme regenbuien tijdens de rit de week ervoor, daar hadden we geen zin meer in....Mijn schoonvader vond het erg leuk. Hij kon zelfs roken op de koets! Mijn vaste groom Conrad kon helaas niet mee, dus moesten Onno en ik samen de pony;s in en uitspannen. Dat viel niet mee, maar met de medewerking van Doerak, Zeus, Juno en Polly ging dat toch nog best vlotjes.
Onderweg stapte Juno nog in een gat en viel op zijn knie. Na een paar kreupele passen liep hij gelukkig weer goed. Een lossig ijzer en een schaafplek op zijn hoef hield hij er aan over, maar dat is niet erg. Dit was een mooie rit als afsluiting van  het seizoen. Nu gaan we zo langzamerhand weer aan de binnen wedstrijdjes denken.....

fam de Bruin op bezoek

Vanmiddag kregen we onverwachts bezoek. Aart en Sari de Bruin, de oude eigenaren van Polly en mijn trouwste fans als het gaat om het bezoeken van onze wedstrijdjes, kwamen onverwachts langs. Onno heeft gauw Polly opgehaald bij Jaap. Aart en Sari noemen Polly nog steeds Whitsun. Maar dat geeft niet. Het is erg leuk dat ze nog steeds "op bezoek" komen. Ze zijn altijd blij om hun oude pony weer eens te zien en iedere keer krijg ik weer te horen hoe blij ze zijn dat Whitsun bij ons is gekomen. Leuk toch! Binnenkort hebben we een rit in Rockanje en dan gaan we onverwachts met de ponys bij hun huis langs. Wat zullen ze opkijken!

Joey in vierspan

Vorig weekend was het dan zover. Nadat Joey een keer of vier zonder problemen naast Doerak in het tweespan had gelopen, hebben we hem in het vierspan gezet. De bruinjes achter en Doerak en Joey voorop. Polly bleef thuis, om nu meteen ook een merrie in het span te zetten, leek me wat teveel gevraagd....
Het inspannen ging goed. Normaal blijft alles netjes staan, maar nu moesten we alle pony;s wel goed vasthouden, want ze wilden allemaal met elkaar kennis maken. Eenmaal op de bok en met de leidsels in mijn hand, toen werd het wel nog even spannend. Conrad had Doerak stevig vast en dat was maar goed ook. Op het moment van wegstappen steigerde hij een keer of drie. Een flinke klap op zijn hals en even boos toespreken was gelukkig genoeg om hem weer bij de les te krijgen en toen stapte alles weg. Vervolgens liep hij alsof hij al jaren in een vierspan had gelopen. We zijn een uurtje weggeweest, om zijn hoeven wat te sparen (hij heeft nog geen ijzertjes), dwars door het dorp en het ging allemaal super. Wat een aanwinst dit beest!
Nog geen foto's gemaakt, dat komt nog.

mooie zonnige dag

Een mooie najaarsdag. Weinig wind, lekker zonnetje, we zijn vandaag de hele dag buiten beziggeweest. Als eerste hebben we Joey kennis  laten maken met Aike en Bear. Wel met een draadje ertussen. Ik wil niet dat er eentje door een klap een blessure oploopt.

De friezen aan de ene kant en Joey aan de andere kant van het draad. Het ging best goed, totdat ze alle drie, gelijkertijd besloten dat ze dorst hadden en naar de waterton liepen. Hommeles! Aike gromde en steigerde, Klein, maar dapper, Joey wilde ook drinken, en ging niet opzij. Ik moest even ingrijpen, omstebeurt drinken en alles was weer rustig. Tussen Bear en Joey ging het beter dan met Aike en Joey. Bear is altijd net een groot kind en wil met iedereen vriendjes zijn. Aike is wat dominanter.....



Mijn buurman heeft een van zijn gelderse paarden verkocht en heeft er nu nog eentje. Om Zorro niet in zijn eentje te laten staan, gaat Polly hem voorlopig gezelschap houden. Die twee kennen elkaar al, omdat ze vaak naast elkaar in het land gestaan hebben. Roos is vanmiddag door zijn nieuwe eignaar opgehaald en Polly is dus naar de overkant gegaan. Dat ging prima.
Polly gaat daar 's nachts ook op stal. Ik ben net nog even gaan kijken en ze stond rustig haar hooi te eten.

Dan onze twee gepensioneerden. Onno noemt ze wel eens onze "goudhaantjes". Geen enkel paard  heeft het zo goed als hen. Biksjes, hele dag in de wei, stalletje. Altijd samen. Die slijten niet bij ons en worden vast 100 jaar. Nou het is ze gegund, want we hebben heel veel jaren heel veel plezier van ze gehad. Black en Troy!

Vandaag ook de weilanden gesleept en wat hoge pollen weggemaaid. Het erf opgeruimd en veel weggegooid. Een ommetje met Bear voor de koets gedaan. en vanavond de Zeus en Juno nog meegenomen voor een rondje dorp. Al met al een nuttige en leuke dag!

Nieuwe aanwinst: Joey

Een week geleden hebben we hem opgehaald. De 8 jarige welsh Mountain schimmel hengst Joey. Nou ja, hij heet eigenlijk anders, een mooie engelse naam, maar dat "bekt niet". We hebben er maar Joey van gemaakt.
Joey is een zeer opgevoede hengst. Hij is werkelijk nergens bang voor. Lekker koel in zijn hoofd en bizonder vriendelijk. Bijt niet, slaat niet, loopt keurig mee, komt aangedraaft als je hem roept, werkelijk een voorbeeldig beest.

De eerste keer in het span naast Doerak dacht hij: "He, dat is een lekkere witte"... Doerak keek hem eens vies aan, die moest er duidelijk niets van hebben. De tweede keer was dat al over en liepen ze heerlijk naast elkaar. Ze zijn beide erg voorwaarts, dus dat liep als een speer. Vanavond zijn we weer even geweest en hebben we Joey kennis laten maken met het strand, hebben we al gegalopeerd en heeft hij geen enkele keer meer gehinnikt. Als hij het ook zo in het vierspan gaat doen, is het echt een aanwinst voor ons span. Dat gaan we dit weekend proberen. Ik ben benieuwd!

Heerlijk zomerweer!

Eindelijk mooi zomerweer! De natte zomer heeft wel 1 voordeel, er is gras genoeg. De paarden staan hele dagen op de weide en krijgen het gras haast niet weggegeten. "s avonds haal ik ze altijd bij huis. Dat vind ik veiliger, aangezien we toch in een toeristenomgeving zitten en ik bang ben dat baldadige dronken jongelui het hek opzetten, of op de dieren gaan klimmen of andere stommigheden gaan uithalen. Bovendien staan ze dan onder handbereik als we gaan rijden. Eenmaal thuis gaan ze vrijwel altijd eerst een dutje doen. Ze gaan dan onder de bomen staan slapen, meestal met z'n allen op een kluitje.

Ook de vliegenmaskers zijn met dit warme weer een uitkomst. Als ik 's ochtends met die dingen aankom, steken ze uit zich zelf al hun snuit erdoor heen. Ze weten gewoon dat het helpt. Het blijft alleen een stom gezicht. Ze zouden alleen die dingen in verschillende kleurtjes moeten leveren. Ik loop nu 's ochtends met 8 stuks in mijn armen en het is altijd even een gepuzzel voordat iedereen de juiste maat weer om heeft.
Alhoewel, verschillende kleurtjes is waarschijnlijk een nog veel stommer gezicht.....
en hoeveel mensen me al niet gevraagd hebben of de paarden nu wel iets kunnen zien.......

Oosterland

Alweer een tijdje geleden hebben we meegedaan aan de Benefit oefenmarathon in Oosterland. Het was de laatste dag voor onze vakantie naar Portugal.
Als je met een vierspan meedoet, ben je altijd aan het einde van de dag aan de beurt. Op zich wel fijn, ben je niet de hele dag kwijt en je zit ook vlak voor de uitslag! Zo ook nu, we moesten als 1 na laatste starten.
Mijn oom en tante, die op huis en beesten passen als wij op vakantie zijn, waren ook meegegaan. Conrad en zijn familie waren er natuurlijk ook. Mijn schoonvader, Sandra en Hessel waren er en ook Annemiek en Remco, die toevallig in een huisje in de buurt zaten, waren ook komen kijken. Met zoveel handen was het uitladen en inspannen zo gebeurd!
De avond ervoor hadden we alle hindernissen al verkend. Mooie hindernissen, met veel ruimte.
Na het wegtraject, om de pony;s warm te draven, en de dierenarts keuring, mochten we starten. De eerste hindernis was een vaardigheidje. De pony;s hoorden het fluitje en begonnen meteen flink te galoperen. Eigenlijk te hard naar mijn zin, maar vooruit maar. Het parcours was ruim opgezet, zodat ik wel overal recht voor kon aanrijden en dat liep dan ook super. Slechts 1 balletje en erg snelle tijd.

De pony;s hadden de smaak te pakken en in de tweede hindernis gingen ze zo snel dat ik een poortje dreigde te missen en op de rem moest. Hersteld en weer verder. De derde was de waterbak en daar had ik al problemen verwacht. Zeus kent geen water en stopte dan ook. Na 3 keer aangereden te hebben, is Onno eraf gegaan en heeft hem in het water getrokken. Aangezien we er nog 3 keer doorheen moesten was het best wel spannend en flink werken, maar uiteindelijk lukte  het wel. We kregen daar groot applaus van het publiek!
De hindernissen 4, 5 en 6 verliepen goed. Door mijn eigen schuld reed ik wel een poortje door de verkeerde kant, maar dat mocht de pret niet drukken. In de nieuwe samenstelling liep het als een treintje. Zeus is voorop veel voorwaartser en Juno moet achter trekken, maar is daarvoor stevig genoeg. Voorlopig houden we het zo.
We hebben echt genoten van dit rijden. Ook Onno en Conrad vonden het erg leuk. Het is heel apart en spannend om met een vierspan marathon te rijden. De pony;s worden wel erg sterk, ik moet echt veel houden om ze bij me te houden en heel snel zijn. Naarmate we het meer doen, zal dat wel beter worden.
Met de vele handen was het uitspannen ook zo gebeurd en hebben we gezellig met z;n allen nog wat gegeten en gedronken. Helaas heb ik niet gewonnen, maar dat komt nog wel ;-)

Fluitekruid

Afgelopen zondagochtend was het werkelijk heerlijk weer. De zon scheen volop en vrijwel geen wind. Althans dat leek zo, als je in de wind kwam, bleek die best nog wel koud te zijn, dus met de pony;s richting het bosje gegaan. Daar mag je eigenlijk niet rijden, maar het is wel erg leuk om te doen. Mooie slingerpaadjes, veel bochtjes, ideaal om met een vierspan wat te oefenen!

Het fluitekruid stond er werkelijk huizehoog! Zo hoog dat we er bijna in verdwenen. De pony;s vonden het blijkbaar erg grappig en hadden goed de pas erin. We hebben de bruintjes nu omgedraaid. Zeus loopt voorop en Juno achter. Zaterdag liep het voor geen meter. Juno trok niet, Zeus liep te klieren en de kijken. Volgens de mannen was ik te aardig..... dat klopt ook wel. Ik ben erg voorzichting met het hele spul. Nog niet zo heel handig en ik wil absoluut niet dat we met het hele zootje aan de kletter gaan! Moet er niet aan denken. Maar goed, toch de zweep er maar bij gepakt en Conrad heeft Juno steeds wat bijgetikt en dat werkte wel. Zeus ging ook zijn best doen en toen hadden we opeens een span dat ging lopen. Op het moment dat het dan ook gaat lopen, wordt het allemaal wel heel erg leuk! Dan heb je voor je neus vier pony;s met de oortjes erop en dan de mooie omgeving.... echt geweldig, de fluitekruid vloog ons om  de oren. Zeus leek een beetje last te hebben van de vliegjes die door de beweging opgejaagd werden en schudde af en toe wat met zijn hoofd. Maar na eventjes hield hij er ook mee op. Zelfs Juno ging in de galop meedoen, al was het nog niet van harte. Hij vindt het leidsel dat langs zijn hoofd naar Doerak loopt, nog wat griezelig.

Na een half uurtje door het bos gedraafd te hebben, zijn we weer richting huis gegaan. Onno was er af en toe afgesprongen en heeft een leuke serie foto;s gemaakt, waar jullie er hier een paar van zien.

Maandagavond, 1 dag later, was het opeens weer winter geworden. Ik had les van Peter en we zaten alle drie met onze winterjas aan op de koets. Wat een voorjaar. Ook Peter heeft Juno steeds wat bij lopen tikken en dat had het gewenste effect. Na zo'n uurtje samen rijden en aanwijzingen krijgen, kan ik weer een stukje verder. Zaterdag wedstrijd in Oosterland. Ik laat de pony;s in de nieuwe samenstelling staan. Ben benieuwd hoe Zeus op de hindernissen gaat reageren en nog meer benieuwd ben ik naar de waterbak. Dat hebben we echt nog nooit gedaan. Als we daar onze "Waterloo" maar niet vinden. Wordt vervolgd!

weide

Vandaag een vrije dag. Helaas hebben ze regen voorspeld, maar voorals nog is het droog. Vanochtend is een oude kennis op bezoek geweest. Marianne, we hebben gelijktijdig in 2007 in het ziekenhuis gelegen en altijd wat contact gehouden. Vanochtend weer eens gezellig bijgepraat.
Alle paarden en pony's lopen vandaag op de weide. Het gras begint na de regen eindelijk te groeien, dus ze kunnen nu er weer gewend aan raken. Het is wel even heen en weer lopen om al het spul daar te krijgen.
In de tuin is het met het zonnetje erbij heerlijk toeven. In de beschutting van de schurveling staat de kerseboom al helmaal in bloei. Ook de brem bloeit en geurt heerlijk! De tulpen zijn al over het hoogtepunt heen, maar de vergeetmenietjes geven nu weer kleur. Het seizoen komt er echt aan!

Clinic door Koos

Vandaag mochten we met het vierspan meedoen aan een clinic gegeven door Koos de Ronde. We waren heel nieuwsgierig naar wat zo'n bekende vierspanmenner van ons pony;s zou zeggen, dus vol verwachting gingen we vanmiddag op weg. De oude eigenaren van Polly, Aart en Sari zouden ook komen kijken. Aart loopt niet meer zo goed (beiden zijn in de 80!, maar mijn trouwste fans!!!), maar vanuit de kantine vinden ze het altijd erg leuk om naar ons te kijken.
Hans en zijn buurkinderen Reindert en Annelien waren er ook en samen met onze vaste groom Conrad en zijn beide dochters, was het uitladen en inspannen zo gebeurd.

De pony;s een half uurtje warm gedraaid in de omgeving en toen de grote hal ingereden. Koos was al bezig met een ander vierspan, dus we konden al wat meeluisteren, terwijl we daar rondreden.
Onze les was heel erg leuk. Klein verbeterpunt op het tuig, verder was alles in orde. Juno is de grote bandiet, die liet dat daar ook weer zien. Niet altijd bij de les, dan gaat hij lekker klieren en omdat hij voorop loopt, kun je hem slecht corrigeren. Conrad heeft hem met de lange zweep bijgetikt en dan gaat het goed. Koos is heel helder in zijn uitleg, ziet veel en laat je dat meteen corrigeren. Hij geeft niet alleen kritiek of liever gezegd aanwijzingen, maar ziet ook de goede dingen en beloont dat ook. Over Doerak, Polly en Zeus was hij zeer te spreken. Goede pony;s die mooi lopen, Juno moet ik aan het werk zetten. Hij adviseerde om Zeus en Juno eens om te draaien. Juno moet werken, trekken, dan heeft hij minder tijd om te klieren. Dat moet hij gewoon leren.
Verder heeft hij nog wat aanwijzingen gegeven hoe ik beter en nauwkeuriger kan sturen.
Al met al een aantal punten meegekregen waar we weer mee verder kunnen. Ook Conrad en Onno waren tevreden, we zijn gewoon op de goede weg en hebben fijne pony;s. Leuk om dat eens bevestigd te krijgen.
Na afloop met z;n allen nog wat gedronken in de kantine en daarna weer naar huis. Weer een stapje verder.......

Eerst oefen outdoor marathon

Zaterdagochtend 14 april vroeg in de ochtend, stonden Conrad en Annefleur al op de stoep. We hadden namelijk onze eerste oefen-marathon met de pony;s op stal de Ronde. ‘sOchtends kun je dan de hindernissen verkennen en wij moesten om kwart over drie starten. Vierspannen zijn altijd als laatste aan de beurt. Er waren 5 hindernissen, waarvan we de volgorde van rijden, de poortjes A t/m F uit ons hoofd moesten leren. Gelukkig was het allemaal niet al te moeilijk en Piet (de eigenaar) bouwt de hindernissen altijd zo, dat iedereen ze kan rijden. Hij wil liever geen ongelukken op zijn erf, en gelijk heeft hij!

Om half 11 hadden we ze in ons hoofd zitten en zijn we weer naar huis gegaan.

Om 12 uur kwamen Remco en Annemiek. Die hadden de nacht in zeeland doorgebracht en wilden graag bij ons kijken. Gauw met zijn allen een broodje gegeten en om kwart over een alles ingeladen en stipt om half twee weggereden. Een half uur laten werden we opgewacht door Conrad, Marielle en de meiden. Met zoveel helpende handen was het uitladen en inspannen snel gebeurd. Voordat je de hindernissen rijdt, rijd je eerst een wegtraject. Dat is meestal tussen de 4 en 7 km in de omgeving om de dieren warm te laten worden. Anders moeten ze met koude spieren meteen een inspanning leveren. Dus dat hebben we ook gedaan. Een rondje door de polder daar. Het was echt lekker weer, zonnig, niet te veel wind en ook niet koud.

Om 3 uur hebben we ons bij de start gemeld. Beetje daar rondgestapt, zodat de pony;s en dan met name de jonge pony;s Juno en Zeus aan de vlaggen, publiek, muziek, auto;s, hindernissen etc konden wennen. Doerak had het al lang door en was helemaal al in zijn hum. Die vind het altijd fantastisch.

Helaas gebeurde er met een andere koets een ongeval. Die sloeg om, de groom viel van de koets en brak zijn sleutelarm. De wedstrijd werd even stil gelegd. De arme man werd met een ambulance naar het ziekenhuis gebracht. Tja, soms heb je pech en helemaal zonder gevaar is het niet. Hierdoor moesten we 20 min wachten. Dat is altijd vervelend. de ponys; koelen af, worden wat onrustig en ik word dan ook wat kriegelig, ongduldig. Zenuwachtig ben ik eigenlijk nooit, gelukkig niet.

Maar goed, eindelijk was het zover. We mochten starten. Op weg naar hindernis 1 hoorden we opeens “Heee Nien!!”, Barry en zijn dochter Soraya. Dat was leuk, nogmeer fans! Hindernis 1 was in de grote hal, een kegeltjesparcours, dat hebben we vaker gedaan en dat ging ook erg goed. Geen balletjes eraf.

Hindernis 2, was eentje met grote stobalen, waarom heen geslingerd moest worden. Ging ook prima.

Hindernis 3 was er eentje met een bruggetje en scherpe draaien. Ik had besloten om lange lijnen te rijden, niet te hard te gaan, de pony;s alles goed te laten zien en dat ik ook de tijd had om te sturen. In deze hindernis moest ik 2 maal even stoppen, omdat de pony;s een verkeerd poortje in wilde schieten. dan is Doerak sneller dan ik, gaat meedenken en kiest niet altijd de juiste route (ik probeer hem ook te leren lezen, maar dat lukt niet erg nog....). maar op HHOOO, staat alles gelukkig meteen stil, kan ik ze weer goed zetten en weer doorgaan.

Hindernis 4 ging weer erg goed,

hindernis 5 vond ik een hele enge. Moet je voorstellen een rij palen om de zoveel meter en dan 10 rijen dik. Totaal een paal of 100. In een vierkant en daartussen moet je dus je weg zoeken van A naar F. Ik heb daar alleen maar lange lijnen gereden, steeds uit het vierkant. Ik was bang dat de pony;s zelf tussen de palen zouden schieten en als er dan een paal tussen twee pony;s inkomt..... daar moet ik niet aan denken. maar gelukkig dit ging ook goed.

We kregen veel complimentjes van onze fans. We zijn gefilmd en er zijn foto;s gemaakt en het belangrijkste is, alles is heel gebleven. Ik moet zeggen, het is wel ontzettend leuk om met vier pony;s dit te doen. Ik moet nog veel leren, dat is duidelijk en mijn pony;s ook, maar het begin is er!

Er deden 2 ponyvierspannen mee en het andere span was sneller dan wij, maar dat maken we een volgende keer wel weer goed 

eerste indoor marathonwedstrijd!

Vandaag was "indoor Grol", een onderlinge marathonwedstrijd, georganiseerd door de Schouwse Fok- en menvereniging. We doen al jaren mee,eerst met Aike, later Aike en Bear, toen Doerak en Polly en nu had ik m opgegeven met het vierspan. Altijd gezellig daar en een mooie kans om de bruintjes kennis te laten maken met een hal, muziek, publiek en hindernissen.

Om half vier hadden we de vrachtwagen volgeladen en vertrokken we naar Renesse. Onze vaste vriend/groom Conrad had ook zijn dochters meegenomen, Annefleur en Rosalyn (bijna 14 en bijna 12...). De meiden waren erg welkom, want op vreemd terrein vier pony;s inspannen vergt veel handen. Vooral Zeus was erg zenuwachtig. Grappig, van hem had ik het niet verwacht, hij is altijd zo koel. Juno, de drukste, was nu rustig.....Doerak is altijd opgewonden als we weg gaan, die weet gewoon wanneer er wedstrijd is en vindt dat nu eenmaal geweldig.

Na een paar rondjes stappen en draven over het grote groene parkeerterrein kalmeerden ze en gingen we richting manege. Daar bleek dat alles een uur was uitgelopen. Tja, dan maar nog een rondje doen. Het nadeel was dat het steeds donkerder werd. De pony;s geven daar niet om, maar ik vind het maar niets.
De vorige eigenaars van Polly waren weer gekomen, dat zijn mijn trouwste fans. Die hadden weer een geweldige middag in de kantine. Ook Angelique met de kinderen en Karin en haar moeder waren komen kijken. Leuk vind ik dat altijd.

We waren 's ochtends geweest om te verkennen. Om te kijken hoe we de hindernissen en het parcours moesten rijden. Vier is veel langer dan 2 en ik wilde wel heelhuids weer thuiskomen, dus lange lijnen gekozen...Het stond gelukkig best wel ruim opgesteld en dat gaf me wat vertrouwen. Dat haal ik allemaal wel!
Om 6 uur waren we aan de beurt. We hadden wat geluk, want het vierspan paarden voor mij, reed zich vast in de hindernis, brak de boel af en er brak een streng. De voorpaarden moesten uitgespannen worden en aangezien ik al in de hal was, kon ik rustig met de pony;s rondstappen en ze de gelegenheid geven wat rond te kijken. Nadat de boel was opgeruimd en hersteld, mochten we starten......

Eerste ronde: De eerste vier poortjes waren kegeltjes en die stonden in een mooie lange lijn en cirkel, dat kennen we, dus met een flinke vaart ging dat allemaal al goed. In de eerste hindernis ging het bij de C even mis, een rare bocht en ik stuurde te laat, dus Doerak schoot een verkeerde poort in. jammer, maar dat hersteld en de andere hindernis ging zo vloeiend, dat we er lol in kregen. Het ging echt zo goed. Ik was er  zelf het meest verbaasd over. Applaus vanuit de kantine en van het groepje dat in het parcours stond. Ik kreeg zoveel complimentjes dat ik bijna van de bok viel!

Tweede ronde: Dat ging helemaal flitsend, 30 sec sneller dan de eerste keer, geen fouten, super sturende pony;s, kortere lijnen, snelle galop, Ijsbrand Chardon zou jaloers zijn! Doerak is echt onbetaalbaar. Ik was af en toe wat te laat met sturen, je moet heel snel zijn en mijn handschoenen waren wat glad van de regen, maar die pony zit een gat en duikt erin, duwt Juno ook wat opzij en sprong zelfs over een pion om het balletje te ontwijken, na een iets te grote bocht van mij. Dat beestje is echt fantastisch!
Met een zak biks en een bos tulpen zijn we weer richting huis gegaan. Ik was echt blij dat het zo gegaan is. De pony;s gaven nergens om, dat belooft wat voor de toekomst. We gaan lekker op ons gemakje dooroefenen, af en toe een oefenwedstrijd en dan over een jaar "echt" starten. Misschien deze zomer nog tweespan starten, ik zie wel....
Dit was in ieder geval een hele leuke middag!